kaniagostyn *UKS Kania Gostyń

Pytanie s p e c j a l n e DLA w a s. Łopata Stradivarius

Każdy etap życia człowieka zaczyna się od jakiegoś wyraźnego sygnału, od zdarzenia, które może być symbolem wspinania się na kolejny szczebel rozwoju. Zagubienie ostatniego smoczka, pierwsze uderzenie łopatką w głowę kolegi z piaskownicy, a co za tym idzie utrata zęba mlecznego, pierwsze pociągnięcie za warkocz koleżanki z ławki. Jedną z boleśniejszych w życiu dorosłego mężczyzny jest sytuacja, kiedy wstaje rano i pierwszą rzeczą, jaka wpada mu do głowy jest pytanie: „A może zaparzę sobie mięty albo rumianku?” Straszne uczucie. Ale od czego męska ambicja? Nie poddam się! Nie pozwolę ustępować sobie miejsca w autobusie! Nie będą mi kilkunastoletnie dziewczęta pomagały wnosić zakupów na drugie piętro. Zresztą nie o sprawność fizyczną tutaj chodzi. Zacząłem od stawiania coraz wyższych wymagań swoim szarym komórkom. Ostatnio jeżdżę po Polsce z programem „Księga świąt staropolskich – Walentynki”. Wiem, że jeszcze daleko, ale nie da się odwiedzić wszystkich miejsc w Polsce jednego dnia, więc ruszyliśmy pod koniec sierpnia, żeby 14 lutego podsumować tę podróż wielkim galowym koncertem w jakiejś warszawskiej hali na 70 osób. Ja jestem konferansjerem, koleżanki i koledzy śpiewają piosenki o miłości. Postanowiłem na każdym takim występie napisać wiersz na zamówienie publiczności. Wygląda to tak, że widzowie ustalają ile ma mieć zwrotek i podają kilka słów, które mają się w nim znaleźć. Ja zapowiadam artystów śpiewających, schodzę ze sceny na 15 minut i wracam z gotowym utworem. Zadanie niełatwe, ale musiałem sprostać. Chodzi o honor środowiska polskich poetów. Gdybym stchórzył, co by o mnie pomyśleli Wisława Szymborska i Adam Zagajewski? Pewnie to samo, co myślą teraz - czyli nic, ale trzeba podejmować wyzwania. Przy okazji tego eksperymentu wyszło na jaw jak bezwzględnymi, okrutnymi i nieczułymi potrafią być ludzie. Myślałem, że wiem, co mogą zaproponować. Że będą chcieli dwuzwrotkowych wierszy ze słowami typu: serce, kocham, róża, miłość. Już nawet miałem przygotowane do rymu: rozterce, Zocha, burza, było. Ale gdzie tam. Weźmy przykłady zamówień publiczności z dwóch przypadkowych spotkań. W czasie jednego postanowiono, że wiersz ma mieć 5 zwrotek i szóstą na bis, i że mają się w nim pojawić słowa: grzebień, śledzie, murmurando, zielony i synteza. Na drugim zaproponowano, żeby było osiem zwrotek z użyciem słów: łopata, wiedźma, Stradivarius, macierzanka, kefir, wywrotka. W pierwszej chwili miałem ochotę uciekać, ale to tylko chwilowe załamanie. Mięta, rumianek… I do boju.

Na pierwsze zadanie odpowiedziałem tekstem:

Ty mnie chyba jeszcze lubisz,

Ty jak zwykle grzebień zgubisz,

I tak smutny będziesz siedział,

A ja Ci przyniosę śledzia…

Jesteś mi niedźwiadkiem pandą,

Mruczysz czasem murmurando,

Jesteś dla mnie piesek, kotek…

Myk, myk myk i już pięć zwrotek!

Dam ci oczy, dam ci usta,

To już bis bo to już szósta,

Dam Ci najcenniejszy prezent,

No, to czas już na syntezę:

Misiu mój, ja kocham Ciebie!

I pal sześć zielony grzebień!

W związku z drugim zleceniem po piętnastu minutach przeczytałem tekst:

Hej wysoko w Karpatach

Leżała łopata,

Ktoś zakrzyknął: - Jedźmy

Do okrutnej wiedźmy,

Która w pustą szklankę

Sadzi macierzankę,

Przykrywa ją kirem,

Podlewa kefirem,

Trzonkiem od łopaty,

Wiedźmy nos garbaty

Chudy jak zaskroniec,

Wielki jak wywrotka,

Ale to już koniec,

Bo to ósma zwrotka.

Tylko ludzie mali,

Albo ludzie prości

Myślą, że to nie był

Wierszyk o miłości!

Już myślałem, że odniosłem sukces, że mi się udało, a tu się podnosi wrzawa na sali. Że pominąłem słowo „Stradivarius”.

- Nie pominąłem – odparłem grzecznie – tylko zapomniałem Państwu powiedzieć, że ten wiersz nosi tytuł „Miłosna bajka o łopacie Stradivarius”.
Obawiam się, że pisanie takich wierszy też może być symbolem. Schodzenia o szczebel niżej od etapu „A może zaparzę sobie mięty albo rumianku?”