kaniagostyn *UKS Kania Gostyń

Ciekawe. enrque napisał:
przeczytać w sposób naukowy opracowany artykuł na stronie:

No ,ja przeczytałem ten tekst podany przez szamciarza , oraz oryginalny artykuł
z którego pochodzi cytat no i widzę celowe skrócenie tego co jest tam napisane
tak to podają ,,trynitranie" ; Strażnica Rok CI [1980] Nr 21 s.5 to przyznaje:
„Imię Boże w postaci ‘Jahwe’ (czasami ‘Jahue’) stanowi po prostu próbę wyrażenia
go w sposób bliższy pierwotnej hebrajszczyźnie. (...) W ciągu wieków zatraciła
się prawidłowa hebrajska wymowa imienia Bożego. Toteż nie ma pewności, jakich
samogłosek należałoby użyć dla jego [JHWH] dopełnienia. Przez połączenie
tetragramu ze znakami samogłoskowymi dwóch słów hebrajskich: Adonaj (Pan) oraz
Elohim (Bóg), powstała wymowa Jehowah. (...) Niemniej wielu znawców języka
hebrajskiego twierdzi, że bardziej poprawna jest forma ‘Jahwe’.”.

Artykuł ten ma takie zakończenie więc ten skrót zrobiony przez katolików ma
tylko na celu wykazania ze nawet Śj mają do nich podobne zdanie ::)))tu jest
reszta tego o czym ,,zapomnieli" katoliccy ;

Tymczasem Rudolph Kittes, wydawca dzieła: Biblia Hebraica, we wszystkich
edycjach oddaje hebrajski tetragram jako „Jehwah”.
„JEHOWA” FORMĄ O WIELE BARDZIEJ ZNANĄ

Jednakże imię to znacznie bardziej rozpowszechnione i częściej używane jest
w brzmieniu „Jehowa”. Od wieków ukazuje się w przekładach Biblii i wszelkiego
rodzaju literaturze. Występuje też w treści rozmaitych inskrypcji. Na przykład
łaciński napis widniejący na herbie miasta Plymouth w Anglii brzmi: Turris
fortissima est nomen Jehova, co znaczy: „Twierdzą najmocniejszą jest imię
Jehowa”. (Zobacz Księgę Przysłów 18:10). W związku z tym imię „Jehowa” pojawia
się nawet na miejscowych autobusach.

Złóżmy teraz krótką „wizytę” na wyspie Minorce położonej na Morzu Śródziemnym
koło wybrzeży Hiszpanii. W głównym mieście Mahon można tu zobaczyć tetragram na
wewnętrznym murze publicznej hali targowej, będącej dawniej krużgankiem
kościelnym. Niedaleko stąd, w małym miasteczku San Luis, hebrajskie litery
składające się na imię Jehowy wypisano na wieży miejscowego kościoła.
Zajrzyjmy jeszcze do wnętrza słynnej katedry w starym klerykalnym mieście
hiszpańskim, Toledo. Przyjrzyjmy się pięknemu freskowi na suficie głównej
zakrystii. Jest on dziełem Lucasa Giordano, sławnego malarza włoskiego z XVII
wieku. Na widocznym miejscu wypisane są tam cztery hebrajskie litery imienia Bożego.

Prawdopodobnie najsłynniejszym ze wszystkich kościołów chrześcijaństwa jest
Bazylika św. Piotra w Watykanie. Znajdujący się tam grób papieża Piusa X
(1835-1914) zdobi obraz arcykapłana izraelskiego z tetragramem umieszczonym na
nakryciu głowy. Tetragram można również dostrzec na opasce okalającej głowę
posągu przy grobie papieża Klemensa XIII (1693-1769).

Czy słyszałeś kiedyś o medalu „Flavit Jehowa”? Wybito go dla upamiętnienia
zwycięstwa floty angielskiej nad hiszpańską armadą w roku 1588, kiedy to
gwałtowna burza dobiła najeźdźców. Na medalu tym wypisano literami łacińskimi
i hebrajskimi następujące słowa: Flavit יהוה et dissipati sunt — „Zadął Jehowa
i zostali rozproszeni”.

Miłośnicy muzyki poważnej dobrze znają majestatyczny „Chór Alleluja” ze sławnego
oratorium Haendla „Mesjasz”. Od czasu jego prawykonania w roku 1742 wysłuchały
go miliony ludzi. Ale ilu zdawało sobie sprawę z tego, że „Alleluja” (ściślej
biorąc „Hallelujah”) znaczy „Wychwalajcie Jehowę”?

Inny znany muzyk, Franciszek Schubert, skomponował muzykę do pieśni
zatytułowanej „Wszechmoc” (po niemiecku: Die Allmacht), której przewodnia myśl
brzmi: „Wielki jest Pan, Jehowa”!

Imię własne Boga jest otaczane szacunkiem i uwidocznione jeszcze w wielu innych
miejscach. Ponadto wystarczy zbadać niektóre fakty, żeby się przekonać bez
cienia wątpliwości, iż JHWH jest IMIENIEM najwyższej Istoty; jasno to wynika
z Biblii w oryginale hebrajskim. Jak często występuje tam owo święte imię? SZEŚĆ
TYSIĘCY DZIEWIĘĆSET SZEŚĆDZIESIĄT RAZY! Czyż nie jest więc rzeczą zupełnie
oczywistą, że imię Boże NIE MIAŁO BYĆ USUNIĘTE W CIEŃ?

Mimo wszystko wiele przekładów Biblii opuszcza to imię. Dlaczego? Zanim uzyskamy
odpowiedź, zastanówmy się nad imieniem Bożym z punktu widzenia historii.



Wypracowanie. Pilne!. Złoty wiek" Wiek XVI w Polsce nazwany został "złotym wiekiem" ponieważ, przyniósł on ogromny wzrost znaczenia Polski w różnych dziedzinach życia na arenie międzynarodowej.
Wśród państw Europy Środkowej Polska zajmowała czołowe miejsce jako
potęga polityczna, militarna, kulturalna i ekonomiczna.
Wielkim sukcesem politycznym szesnastowiecznej Polski było rozwiązanie problemów jakich przysparzał Koronie Zakon Krzyżacki.
Krzyżacy zawsze dążyli do uniezależnienia się od Polski i odzyskania terenów, które utracili poprzez liczne konflikty zbrojne. Na początku XVI w wielkim mistrzem został Albrecht Hohenzollern. W 1519r doszło do kolejnej ale i ostatniej wojny Zakonu z Polską. W tym celu Wielki Mistrz zbratał się z przeciwnikami państwa polsko-litewskiego cesarzem Maksymilianem i
Iwanem III. Mimo dużego wsparcia ze strony Rzeszy, Polska odnosiła duże sukcesy i w 1521r zawarto rozejm.
W 1525r podpisano likwidację państwa krzyżackiego, a w skutek wydarzeń związanych z reformacją Albtecht Hohenzollern został luteraninem i utworzył Księstwo Pruskie, które było lennem Polski.
Oprócz sukcesów politycznych i militarnych Polska w XVI w przeżywała rozkwit kulturalny.
Zaczęły się masowe wyjazdy Polaków na uczelnie zachodniej Europy, a w szczególności na uniwersytety włoskie. Na studia do Włoch wyjeżdżała młodzież pochodzenia szlacheckiego, mieszczanie, a także chłopi. Zdobywali tam wiedzę wszechstronną, a zwłaszcza humanistyczną. Wielu Włochów przyjeżdżało także do Polski. Dwór Bony Sworzy był magnesem przyciągającym ich do Krakowa. Rozkwitała wymiana studentów z Polski i Włoch. Dzięki zwiększeniu liczby szkół, były one bardziej dostępne dla młodzieży. Szkoły unowocześniały program nauczania, próbowano przepajać je duchem humanizmu. Powstał nowy rodzaj szkoły-gimnazjum humanistyczne.
W 1551r powstała w Pińczowie pierwsza taka szkoła, najpierw było to gimnazjum kalwińskie, później ariańskie. Powstawały też gimnazja luterańskie w Toruniu i w Gdańsku, stanowiły one przeciwwagę do szkół katolickich. Najbardziej znaną i jedną z najlepszych w Europie uczelnią katolicką była Akademia Krakowska. Poziom nauczania takich przedmiotów jak: matematyka, astronomia czy geografia był bardzo wysoki, dlatego też tłumnie przybywała młodzież z różnych stron świata np. Węgrzy, Włosi, Niemcy, Czesi, Słowacy.
Wraz z rozwojem szkolnictwa rozwijało się drukarstwo. Wynalazek druku miał ogromny wpływ na rozpowszechnianie się kultury, powstawały drukarnie i firmy wydawnicze, m.in. Jana Hallera, Floriana Unglera, Hieronima Wietora.
Mimo, iż nakłady nie przekraczały 1000 egzemplarzy, książki docierały do szerokich kręgów społecznych. Wydawano twórczość m.in. Mikołaja Reja, Jana Kochanowskiego, a także dzieło najsłynniejszego polskiego astronoma Mikołaja Kopernika - O obrotach sfer niebieskich, wydanych po łacinie w 1543r. Kopernik postawił cały świat do góry nogami, obalił podstawowe założenie ideologii średniowiecznego kościoła o tym, że Ziemia stanowi centrum wszechświata. Obok Kopernika wystąpił najwybitniejszy polski myśliciel Andrzej Frycz Modrzewski, był on działaczem politycznym i rzecznikiem reform ustrojowych w Polsce. W 1551r wydał dzieło O naprawie Rzeczypospolitej... , krytykując w nim organizację współczesnego społeczeństwa, domagał się także równości wszystkich wobec prawa.
Oprócz astronomów i myślicieli działało w tym okresie w Polsce wielu wybitnych uczonych, takich jak: Jan Długosz, który był jednym z najwybitniejszych historyków żyjących w XVI w. Maciej Miechowita napisał w 1517r Traktat o dwu Sarmacjach, wielokrotnie wydawany i tłumaczony na wiele języków był podstawą wiedzy o wschodzie Europy. Marcin Kromer zdobył rozgłos dziełem Polonia, opisywał w nim stosunki kulturalne, gospodarcze, ustrojowe. Był on autorem najlepszego w tym czasie opracowania dziejów Polski.
Prekursorami literatury polskiej w XVI w. byli Mikołaj Rej i Jan Kochanowski. Dzięki nim, języka polskiego zaczęto używać w dyskusjach politycznych, polemikach, wyrażano nim myśli i uczucia. Rozszerzał się krąg odbiorców literatury. Wśród pisarzy można było spotkać liczną grupę mieszczan, a także chłopów. Literatura zaczęła nabierać zdecydowanie świeckiego charakteru. Utwory traktowały zarówno o przeżyciach osobistych, jak i o znaczeniu ogólnospołecznym. Rej rozpoczął pisanie literatury w języku narodowym. Stworzył on powtarzany przez pokolenia cytat:
"Niechaj narodowie wżdy postronni znają
Iż Polacy nie gęsi, i swój język mają"
Kochanowski zaś uważany jest za pierwszego wieszcza naszej literatury i największego poetę Polski. Do najważniejszych dzieł zaliczyć można:
Fraszki treny pieśni
- Odprawa posłów greckich
W dobie renesansu wysoki poziom obok literatury osiągnęła muzyka. Na Wawelu powstał stały dwór. Muzyka rozwijała się przede wszystkim w oparciu o mecenat dworu królewskiego. Wielkim miłośnikiem ówczesnych kompozycji był Zygmunt I. Najwybitniejszym kompozytorem był Mikołaj Gomółka, twórca melodii do Psalmów Kochanowskiego.
Rozwój kulturalny, militarny i polityczny w XVI w. sprawił, że Polska na mapie Europy najmowała "tłustą połać ziemi". Polska mogła stać się pośrednikiem kulturalnym między wschodem a zachodem Europy. Nigdy wcześniej ani nigdy później nie osiągnęła takiego poziomu jak w "złotym wieku".