kaniagostyn *UKS Kania Gostyń

Geografia xP. Sawanna jest to formacja roślinna złożona z wysokich traw oraz pojedynczych drzew - baobaby, akacje i krzewów. Występuje w klimacie suchym z wyraźnie zaznaczonymi porami roku. Sawanna występuje na obszarze

Las twardolistny występuje w klimacie podzwrotnikowym typu śródziemnomorskiego z wilgotną chłodną zimą i suchym latem. Na tym obszarze charakterystyczne są dwa okresy wzrostu: wiosna i wczesna jesień oraz dwa okresy spoczynku - zima i lato. Las twardolistny tworzą drzewa i krzewy o wiecznie zielonych, skórzastych liściach, z grubą korą, często występują u nich kolce i grube ciernie

Las suchy, las kserofityczny występuje strefie klimatu podrównikowego zmiennego o opadach niskich, bo około 500 - 1000 mm na rok. Cecha charakterystyczna tego lasu jest to, że drzewostan jest mało zwarty, drzewa są niewysokie, często występują dorodnie wyglądające sukulenty - kaktusy, wilczomlecze, oraz kolczaste krzewy

Las zrzucający liście w porze suchej lub inaczej las monsunowy występuje w strefie klimatu podrównikowego zmiennego z wyraźnie zaznaczoną porą wilgotną trwająca od 7 - 9 miesięcy i porą suchą. Roślinność występująca w tym lesie jest mniej okazała niż w lesie równikowym. Charakteryzuje się niższymi drzewami oraz mniejszą różnorodnością gatunkową. Znacznie mniej jest również lian i epifitów. W lesie strefy podrównikowej obserwuje się wyraźną rytmikę sezonową tzn. drzewa w porze suchej zrzucają liście i zakwitają

Jak o afryce to masz to znalazlem

Prośba o znalezienie zadania domowego z gegry. W klimacie morskim
Rośliny:
występują lasy liściaste zrzucające liście na zimę i lasy mieszane. Najbardziej charakterystyczne drzewa liściaste w lasach europejskich to: dąb, olsza szara, buk oraz klony, jesiony, wiązy, brzozy, olchy, topole, wierzby. Obok drzew występują krzewy: jarzębina, bez czarny, kalina, leszczyna, porzeczka, trzmielina, dereń, ligustr i berberys. Brzoza - rodzaj drzew i krzewów. Obejmuje około 35-60 gatunków.
Charakterystyczne cechy klimatu morskiego to:
* duża wilgotność powietrza
* częste opady
* mała amplituda roczna temperatur
* lato jest chłodne, zima łagodna
* wiatry zmienne w cyklu rocznym (latem znad morza, zimą w kierunku morza)
jakie drzewa szybko rosną?. Mam modrzewie i zachwycam sie nimi wczesna wiosna, latem i jesienia. Zima tez
nie wygladaja najgorzej. Co z tego ze na zime zrzucaja igly? Nie przesadzajmy z
tym czyszczeniem igiel. Drzewa i liscie tworza specyficzny mikroklimat i nie
popieram zbierania igiel modrzewiowych aby bylo "czysto", no chyba, ze ktos ma
ogrod 2x2m. Z korzyscia bedzie dla wszystkich jak przestaniemy wywozic smieci
do lasu.
Pytanie nr.20 z "Wiedzy i Życia" Redakcja. Pytanie nr.20 z "Wiedzy i Życia" Redakcja
Pytanie nr.20 z "Wiedzy i Życia" ma dwie poprawne odpowiedzi.
Las to ekosystem, pojęcie ogólne. Naturalne formacje roślinne to:
1. Lasy liściaste zawsze zielone
2. Las deszczowy
3. Lasy liściaste zrzucające liście na zimę
4. ale również step
W Europie nie ma naturalnych lasów od dawna, natomiast naturalny step
występuje w Rosji i na Ukrainie. Step jest więc naturalną formacją roślinną w
Europie
Pytanie nr.20 z "Wiedzy i Życia" Redakcja. Gość portalu: edward3000 napisał(a):

> Pytanie nr.20 z "Wiedzy i Życia" ma dwie poprawne odpowiedzi.
> Las to ekosystem, pojęcie ogólne. Naturalne formacje roślinne to:
> 1. Lasy liściaste zawsze zielone
> 2. Las deszczowy
> 3. Lasy liściaste zrzucające liście na zimę
> 4. ale również step
> W Europie nie ma naturalnych lasów od dawna, natomiast naturalny step
> występuje w Rosji i na Ukrainie. Step jest więc naturalną formacją roślinną w
> Europie
Pytanie nr.20 z "Wiedzy i Życia" Redakcja. Nie ma naturalnych lasów, ale step naturalny można spotkać w Rosji i na
Ukrainie. Wątpliwość dotyczy definicji lasu. las nie jest naturalną formacją
roślinną a ekosystemem. Ekosystem tworzą biocenozy i środowisko naturalne.
Naturalne formacje roślinne to np. las deszczowy, step, pustynia lub las
liściasty zrzucajacy liście na zimę itp. W nauce obowiązują ścisłe definicje
a nie intuicja. Intuicja jest przydatna w grze w pokera. Step jest naturalną
formacją roślinną
Raport z WSi - reaktywacja. > Do lasu mam 90 metrów a wiem to dzięki Straży Leśnej, która wiele lat > temu
"nakryła" nas na paleniu jakiś liści na działce i te odległość
> starannie wymierzyła.

No proszę, jeszcze ktoś przykłada się do swoich obowiązków. Mnie od lasu dzieli
mniej niż 10 metrów i mam wrażenie, że gdybym nawet rozpaliła duże ognisko na
środku trawnika, to na leśniczym nie zrobiłoby to najmniejszego wrażenia.

> Z lasu przychodzą także wiewiórki i obrywają - bo nie
> zjadają- wszystkim sąsiadom orzechy. Robią przy tym hałas, nie wiem > dlaczego
ale wydają taki charakterystyczny dźwięk, że nawet nie
> widząc jej wiemy że coś się dzieje u sąsiada.

Ten dzwięk (oraz machanie ogonem) to oznaka zdenerwowania, a o tej porze roku to
przymiarki do zwabienia potencjalnych partnerów.
U mnie wiewiórki czują się jak u siebie, więc na mnie już nie reagują. Namiętnie
rozgrzebują trawnik w poszukiwaniu grzybni (w pobliżu modrzewia rosną maślaki)
albo zakopują orzechy i nie przeszkadza im, że dzieli nas odległość 2-3 metrów.
Ale na widok obcego uciekają na drzewo i hałasują.
Orzechy pewnie zrywają, żeby zrobić zapasy na zimę. Część wyląduje w dziuplach,
ale sporą część zakopią. I zrzucają te orzechy, które nie nadają się do zjedzenia.
bukan. odzaj Nothofagus czyli bukan obejmuje wiele gaunków drzew rosnacych
w strefie umiarkowanej półkuli południowej - australię, Nową
Zelandię oraz Amerykę Południową (południowe krańce). Niegdys (
przed zlodowaaceniami) bukany rosły takze na Antarktydzie. Jako
ciekawaostke dodam, ze ich dzisiejszy zasięg jest dowodem na to, że
wszystkie wymienione kontynenty tworzyły niegdys jeden kontynent.
Znamy zarówno bukany zimozielone jak i zrzucające liście na zimę.
Jako, że zimy na półkuli południowej e zgledu na duże obszary
morskie sa o wiele łagodniejsze nż na półkuli północnej bukany sa
ogólnie wrażliwe na mrozy i wymagają wilgotnego morskiego klimatu
Nie znoszą takż susz i upałów. Kilka ich gatunków uprawianych jest z
powodzeniem w Angli.
U nas jedynym gatunkiem, który może byc uprawiany jest bukan
antarktyczny (który nie wystepuje wprawdzie na antarktydzie ale
sięga znich wszystkich najdalej na południe - aż do Przylądka Horn).
Jest to niewiekie drzewko lub krzew, intensywnie rozmnaarzajace się
wegetatywnie. W Andach tworzy odpowiednik naszej kosodrzewiny, a na
Ziemi Ognistej lasy, nie osiaga jednaj więcej niż 15 m wysokosci. W
Polsce spotkamy go w kolekcjah ogrodów botanicznych, jednak nie
wytrzymuje on temperatur ponizej -30 C i dwa lata temu zmarzły spore
kępki bukanów jakie były w ogrodach botanicznych w Powsinie i w
Alejach Ujazdowskich. Widziałem za to w tym roku żywe bukany we
Wrocławiu i pod Szczecinem i w Gdańsku. Wiem, ze bukany były takze
w Krakowskim OB ale nie wiem czy przezyły.
Nie spotkałem tych roślin nigdy w handlu, więc pozostaje wykraśc
gałązkę z jakiegoś ogrodu (wiem, z enamawiam do złego...) bo podobno
ukorzeniają sie dobrze.


Redakcjo - co z tym STEPEM. Podaję definicję stepu z encyklopedi, w której nie ma
mowy o tym ażeby to człowiek wytworzył stepy. Bardzo
proszę redakcję WiŻ o uważną lekturę:

EUROPA. STEPY STREFY UMIARKOWANEJ
Obejmują w Europie obszary o suchym, kontynentalnym
klimacie, od Niziny Węgierskiej (tzw. puszta) na
zachodzie, poprzez Dobrudżę, aż po Ural na wschodzie.
Najbardziej północną część tej strefy tworzy lasostep,
będący strefą przejścia do rozwijających się dalej na
północ lasów liściastych zrzucających liście na zimę. Od
południa omawiana strefa roślinna graniczy z
półpustyniami, a miejscami na południowym zachodzie — z
twardolistną roślinnością śródziemnomorską. Europejskie
stepy są (niestety, poprawniej jest powiedzieć: były)
najbardziej na zachód wysuniętym fragmentem stepów
azjatyckich, ciągnących się daleko w głąb tego kontynentu
(aż po środkowe Chiny).
Charakterystyczną cechą obszarów stepowych są niskie
opady (zwykle ok. 300 mm rocznie, od 200 w suchym stepie
do 450 w lasostepie), które w połączeniu z gorącym latem
i często mroźną zimą utrudniają bądź uniemożliwiają
rozwój drzew, mimo tego, że gleby tam występujące
(szczególnie tzw. czarnoziemy stepowe) należą do
najżyźniejszych na świecie. Roślinność leśna rozwija się
więc niemal wyłącznie w zasobnych w wodę dolinach
większych rzek. Najważniejszymi roślinami stepowymi,
nadającymi charakterystyczny wygląd tej formacji
roślinnej, są wieloletnie trawy. Występują tam zarówno
gatunki kępowe, jak i tworzące darnie; tak niziutkie, jak
i dorastające nawet dwóch metrów wysokości. Do
najpospolitszych traw stepowych należą przede wszystkim
bardzo liczne gatunki ostnic (Stipa, np. ostnica Jana S.
joannis, włosowata S. capillata i cienkolistna S.
ucrainica) oraz kostrzewy (Festuca, przede wszystkim
kostrzewa bruzdkowana F. sulcata).
Hiacynty. Witam na forum Gazety!
Najpierw o roślinach cebulowych. Po przekwitnięciu nie powinniśmy zasuszać
roślin lecz pozwolić im rosnąc zasilające je nawozami. Ma to na celu
zgromadzenie zapasów w cebuli na następny sezon wegetacyjny. Niektórzy radzą
nawet wysadzanie ich do ogrodu gdzie mogą zdrowo się rozrastać. Cebule
wykopujemy dopiero po zwiędnięciu liści. Następnie cebule wykopujemy i
przechowujemy w chłodnym miejscu przez kilka miesięcy. Po tym czasie (może to
być nawet środek zimy) sadzimy je do doniczek podlewamy i czekamy aż znów
ożywią nam swymi pięknymi kwiatami szare zimowe dni. Tu muszę dodać, że
większość cebul to hodowlane mieszańce, które rzadko kwitną równie pięknie w
następnym sezonie wegetacyjnym. Są one produkowane jak jednorazówki i z tym
musimy się pogodzić. Producenci radzą, więc cebule wyrzucać, a na wiosnę
kupować nowe.
Szlumbergera to to samo co grudnik, też raczej trudno spotkać tu czyste
gatunkowo rośliny gdyż kaktusy epifityczne są namiętnie krzyżowane i co roku
pojawia się na rynku kilkadziesiąt nowych krzyżówek. Dla informacji w tylko w
USA jest zarejestrowanych ponad 10000 krzyżówek kaktusów epifitycznych zwanych
popularnie epikaktusami. Krzyżówki łatwiej kwitną i nie wymagają takich
zabiegów jak czyste gatunkowo kaktusy z rodzaju szlumbergera czy ripsalidopsis.
Opisuje więc jak postępować z tymi gatunkowymi, mieszańce zaś kwitną o wiele
łatwiej.
Wszystkie aby zakwitły muszą przejść krotką przerwę spoczynkową - przypada ona
najczęściej w okresie letnich upałów i trwa około półtora miesiąca. W tym
czasie rośliny podlewamy oszczędniej tak, aby lekko przeschły. Również po
kwitnieniu nie podlewamy ich przez dwa trzy tygodnie. Większość krzyżówek nie
musi przejść wspomnianych wyżej przerw w wegetacji aby zawiązać pąki, ale
przerwa taka zawsze powoduje obfitsze kwitnienie. Niestety kwitnące w dzień
kaktusy są wrażliwe na długość dnia, gdyż w tropikalnych lasach dzień jak i noc
trwa 12 godzin. Dlatego większość kaktusów epifitycznych zaczyna zawiązywać
pąki dopiero wtedy gdy długość dnia wynosi około 12 godzin. Niektóre gatunki
(Schlumbergera truncata) są tak wrażliwe na światło że nawet sztuczne światło
może zakłócić zawiązywanie paków kwiatowych. Dlatego rośliny te jesienią i w
zimie nie powinny stać w pomieszczeniach w których długo pali się światło.
Takie rośliny nawet jeśli zawiązują paki i kwitną to ilość kwiatów jest zwykle
niewielka. Większość z nich kwitnie wiosna lub późna jesienią podobnie jak
popularna gwiazda betlejemska. Podobnie też jak u niej można sterować ich
kwitnieniem, zaciemniając je na 12 godzin zasłonami z czarnego papieru. Uwaga
wszystkie mieszańce szlumbergery zwane grudnikiem lub kaktusem wielkanocnym
łatwo zrzucają pąki przy nawet niewielkich zmianach położenia doniczki czy
zwiększenia wilgotności podłoża. Jeśli więc widzimy że zawiązały paki to
unikajmy jakichkolwiek zmian w opiekowaniu się nimi, każda bowiem może
doprowadzić do zrzucenia nawet wszystkich pąków.
Powodzenia,
Jerzy Woźniak

Niebezpieczne drzewa. Niebezpieczne drzewa
www.drzewa.nk4.netmark.pl/atlas/topola/topola.php


Rodzaj topola obejmuje wyłącznie gatunki co najmniej średniej
wielkości, ale najczęściej wysokich i okazałych, bardzo szybko
rosnących drzew liściastych zrzucających liście na zimę (brak w nim
krzewów i małych drzew). Jak sama nazwa łacińska wskazuje, są to
drzewa pospolicie występujące w naszej strefie klimatycznej. Poza
stanowiskami naturalnymi (głównie lasy łęgowe) są one bardzo często
sadzone na terenach zurbanizowanych, w tym przede wszystkim wzdłuż
dróg i na miejskich osiedlach. Powszechność występowania topól
wynika z jednej strony z ich niewielkich wymagań siedliskowych
(drzewa pionierskie) połączonych z wyjątkową witalnością1, z
drugiej - z niezwykle szybkiego wzrostu. Bardzo małe wymagania
powodują, że drzewa te potrafią skutecznie samodzielnie zasiedlać
nawet trudne tereny, szybki wzrost sprawia natomiast, że są one
chętnie sadzone przez człowieka. Inną powszechnie znaną, choć
niekoniecznie lubianą cechą topoli jest produkowanie wiosną przez
jej żeńskie osobniki dużych ilości charakterystycznego, białego
puchu nasiennego. Unosi się on w powietrzu niczym maleńkie kawałki
waty, a zalegając po opadnięciu przy krawędziach dróg i na
chodnikach wygląda z daleka jak resztki śniegu, który nie wiadomo
jakim cudem pojawił się na przełomie wiosny i lata. Drewno topoli
zawiera dużo wody, jest miękkie i stosunkowo nietrwałe, nie
przedstawia więc zbyt dużej wartości w przemyśle meblowym czy
budownictwie. Z tego powodu, jak również z uwagi na powszechność
występowania oraz krótkowieczność, topole są ogólnie zaliczane do
mniej szlachetnych drzew, a przez niektórych traktowane nawet jako
chwasty. Nie mniej jednak ze względu na okazałe rozmiary i wyjątkowo
szybki wzrost, odgrywają one dużą i bardzo pożyteczną rolę w
kształtowaniu klimatu, a także jako jedne z najważniejszych drzew
zieleni miejskiej.

Powiedzmy to sobie otwarcie - topola ma "niezbyt dobrą prasę".
Alergikom przeszkadzają pyłki i unoszący się w powietrzu puch
nasienny, budowlańcy i stolarze podnoszą argumenty o marnej jakości
miękkiego i wodnistego drewna topoli, jeszcze inni narzekają na
regularny, a przez to ich zdaniem pospolity i nieciekawy wygląd, na
śmiecenie opadłymi owocostanami czy wreszcie niebezpieczeństwo
związane z możliwością przewracania tych ogromnych drzew przez wiatr
i łamania ich potężnych konarów. Cóż, trudno polemizować z
nieprawdziwymi stwierdzeniami, a o gustach się nie dyskutuje. Warto
jednak wiedzieć, że po pierwsze pyłek topoli w porównaniu do
większości innych popularnych drzew (np. brzozy) oraz traw posiada
stosunkowo słabe właściwości alergiczne (puch nasienny nie wykazuje
ich w ogóle!), po drugie drzewa te są sadzone głównie w celu
produkcji tlenu i oczyszczania powietrza oraz jako osłona przed
słońcem, wiatrem i hałasem, a z tym radzą sobie doskonale, po
trzecie wreszcie, jako bardzo wysokie i potężnie zbudowane drzewa,
topole odgrywają istotną rolę w ochronie budynków (ale także innych
drzew) przed wiatrem jak również w kształtowaniu krajobrazu. Faktem
jest natomiast, i to trzeba wyraźnie stwierdzić, że z uwagi na
potężne rozmiary w połączeniu z rozległym i stosunkowo płytkim
systemem korzeniowym oraz względnie dużą kruchością drewna, w
pewnych sytuacjach mogą to być drzewa niebezpieczne. Dlatego jako
fundamentalną (w tym przypadku dosłownie i w przenośni ;-) zasadę
należy przyjąć unikanie sadzenia topoli w bezpośrednim sąsiedztwie
budynków, zwłaszcza mieszkalnych.