kaniagostyn *UKS Kania Gostyń

trawnik czy łąka?. Łąka kwietna to rozwiązanie z pewnością bardziej ekologiczne i ekonomiczne.

Zakłada się na świeższym podłożu lub w miejscu gdzie możliwe będzie podlewanie podczas suszy.

Teren należy wcześniej przygotować pozbywając się wcześniejszej roślinności. Najlepiej całość spryskać herbicydem i zaorać. Istotne jest dokładne zbronowanie, czy ręczne rozdrobnienie gleby, w której będą kiełkować nasiona wybranej mieszanki kwiatowej. Po wstępnym przygotowaniu terenu warto zaczekać ok.2 tygodnie aby wzeszły chwasty, które ponownie usuwa się chemicznie lub mechanicznie. Ziemię można wzbogacić z wierzchu warstwą ziemi ogrodniczej przemieszaną z piaskiem i gliną. Po dokładnym wymieszaniu i zgrabieniu terenu można wysiewać nasiona.

Zalecanymi terminami siewu jest wczesna wiosna (marzec-maj) oraz późna jesień (listopad). Terminy letnie też są możliwe o ile zapewnimy odpowiednią wilgotność podłoża. Wysianych nasion nie przykrywa się glebą zato warto je przycisnąć do podłoża za pomocą wału. Pozwoli to nasionom szybciej podciągnąć wodę z podłoża i skiełkować.

Intensywność koszenia łąki związana jest z jej użytkowaniem. Jeśli zależy nam na jej kwitnieniu ? powinno się kosić ją tylko raz w roku na początku lata (czerwiec-lipiec).

Większość roślin łąkowych jest wieloletnia, dlatego nie będzie trzeba co roku uzupełniać i dosiewać nasiona.
KRWAWNIK POSPOLITY Achillea millefolium.. witam,

na poczatek wkleje wiesci z netu o Krwawniku, a pozniej usiade i opisze to co dzialo sie, zanim dostalam Go w Prezencie od Grey Owl.

wiesci niosą się ze strony http://druidyzm.pl , autorem tekstu jest Elwing.




Wygląd, cechy charakterystyczne i występowanie

Roślina wieloletnia, o wzniesionej, na górze rozgałęzionej łodydze, wyrastającej do 50 cm. Liście naprzemianległe, potrójnie pierzaste. Drobne koszyczki kwiatowe składają się na baldachokształtny kwiatostan. Płatki zazwyczaj białe, chociaż niekiedy przybierają różne odcienie barwy różowej. Kwitnie od czerwca do października.

Liście krwawnika wydzielają balsamiczną woń, wyczuwalną szczególnie wyraźnie rano (rosa!), we mgle, w czasie deszczu i tuż po nim. Zapach skutecznie odstrasza niektóre gatunki mrówek.

Uprawiany w średniowieczu, krwawnik jest obecnie pospolitym chwastem, występującym na całej półkuli północnej, jego siedliskiem sa przede wszystkim suche łąki i przydroża. Chętnie rośnie przy zabudowaniach. Jest rośliną azotolubną, ale nie ma szczególnych wymagań glebowych. Nasiona są dostępne w sprzedaży wysyłkowej, między innymi tutaj.
Surowiec, skład chemiczny i działanie
celów leczniczych zbiera się koszyczki kwiatowe (wyłącznie z biało kwitnących roślin, rosnących w miejscach nasłonecznionych) i górną część ziela (około 10 cm). Należy je suszyć szybko, w cieniu, jeżeli w suszarni, to w temperaturze nie wyższej niż 35-40 stopni C. Surowiec zawiera głównie olejek eteryczny, a w nim proazuleny i furanokumaryny, a także flawonoidy, gorycze, garbniki i dużą ilość soli mineralnych. Ma działanie hemostatyczne (hamuje krwawienia), rozkurczowe, przeciwzapalne, łagodzi wzdęcia.

Zastosowanie lecznicze i dawkowanie
Krwawnik bywa stosowany w krwawieniach z układu pokarmowego, szczególnie przy wrzodach żołądka i jelit oraz hemoroidach. Jego rozkurczowe działanie na mięśnie gładkie może znaleźć zastosowanie w łagodzeniu skurczów dróg moczowych i przewodu pokarmowego. Wspomagająco można go stosować również w nawykowych zaparciach, przy braku łaknienia, zaburzeniach trawiennych i wzdęciach. Zewnętrznie stosuje się okłady i kąpiele łagodzące procesy zapalne.

Zazwyczaj używa się naparu z dwóch łyżek ziół na 1/4-1/3 litra wody. Napar należy pić niesłodzony, dwa lub trzy razy dziennie, całą szklankę. Do użytku zewnętrznego stosuje się podwójna dawkę (cztery łyżki na podaną wyżej ilość wody).

Napar z mieszanki dwóch części krwawnika z jedną częścią ziela rdestu ostrogorzkiego i jedną częścia kory kasztanowca jest zalecany przy hemoroidach. Przy wszelkiego rodzaju awitaminozach zaleca się picie na czczo dwóch lub trzech łyżek osłodzonego miodem i rozprowadzonego mlekiem świeżego soku z ziela krwawnika. Przy skłonnościach do poronień należy trzy do czterech razy dziennie pić pół szklanki naparu z ziela krwawnika (dwie części), ziela rdestu ostrogorzkiego (1 część i tasznika (1 część). W przewlekłych zaparciach stosuje się odwar z równych części ziela krwawnika, ziela bratka, ziela drapacza, kwiatu rumianku, korzenia biedrzeńca, kory kruszyny i liścia mięty. Przy związanych z menopauzą uderzeniach gorąca i nagłych potach można zastosować odwar z czterech części ziela krwawnika, dwóch części ziela srebrnika, trzech części ziela dziurawca, dwóch ziela tasznika i jemioły i jednej kłącza kozłka (waleriany).

Napar z dwóch części ziela krwawnika i po jednej części kłącza tataraku i sproszkowanych nasion kozieradki przeciwdziała tak zwanej przedwczesnej impotencji, występującej przed 60 rokiem życia.

Zastosowanie magiczne
Ze względu na silny aromat, krwawnik jest związany z żywiołem Powietrza. Z powodu zawartości cyny wiąże się go z Jowiszem. Według greckiej mitologii, wyrósł z rdzy zeskrobanej przez Achillesa z jego włóczni (stąd nazwa). W języku kwiatów oznacza wojnę lub leczenie. Ze względu na łagodzenie stanów zapalnych skóry uważa się go za roślinę poświęconą Wenus.

Krwawnik jest przede wszystkim stosowany w celach dywinacyjnych. Jego wysuszone łodygi pierwotnie były "materiałem" chińskiej wróżby I Ching. Jest też dobrym składnikiem pastylek sprowadzających sny, a także wróżebnych herbat i kadzidełek. Bywa stosowany jako wzmocnienie zaklęć miłosnych i ochronnych, mówi się, że palenie ziela wywołuje wizje węży. Jest podstawową rośliną w wiedźmowych ogródkach ziołowych. Posadzony w ogrodzie ma wspomagać odporność jego otoczenia na ataki magczne. Uważa się, że zaszycie w ubraniu łodyg krwawnika daje odpornośc przeciwko przeziębieniom i chorobom zakaźnym.
Drogeria natury. Powrót do natury

Danuta Brylska

Kosmetyki pielęgnują i odżywiają naszą skórę. Im więcej w nich składników naturalnych, tym mniejsze ryzyko podrażnień i uczuleń, które stają się powszechnym problemem naszych czasów. Sięgamy więc coraz chętniej po kremy, balsamy i odżywki zawierające olejki, wyciągi, woski roślinne oraz substancje destylacji ich liści, kwiatów, owoców. Przeżywają one swój rene-sans, gdyż współczesny człowiek powraca do natury.

Królowa kwiatów

Ozdobą ogrodów i parków jest róża, której właściwości lecznicze oraz upiększające wykorzystywano od niepamiętnych czasów. Olejek różany otrzymywany z jej płatków uchodził już w epoce Hipokratesa za eliksir młodości. Potwierdziły to współczesne badania. Niestety, jest on drogi. Na wyprodukowanie litra specyfiku potrzeba aż pięć tysięcy kilogramów pachnących płatków (najlepiej róży damasceńskiej, hodowanej w Egipcie, Bułgarii, Turcji, na południu Francji i Rosji). Olejek różany wspaniale natłuszcza suchą skórę, jednocześnie ją nawilżając. Zawarte w kwiatowych płatkach kwasy AHA i witamina C wzmacniają naczynka krwionośne, chroniąc je przed pękaniem. Obecność flawonoidów, silnych przeciwutleniaczy, opóźnia procesy starzenia, odżywia oraz rozjaśnia skórę, zabezpieczając ją przed zanieczyszczeniami powietrza i promieniowa-niem ultrafioletowym. Mają one też właściwości antyseptyczne i przeciwzapalne. Olejek (najmniej alergiczny ze wszystkich substancji roślinnych) koi cerę wrażliwą, przywraca blask szarej i zmęczonej. Dodany do kosmetyków dla cery dojrzałej, znakomicie ją odmładza, redukując zmarszczki, dzięki obecności nienasyconych kwasów tłuszczowych oraz witaminy E, która nawilża i poprawia napięcie skóry.

Prosto z łąki

Na łąkach Europy, Ameryki Północnej i Australii rośnie rumianek. Z jego delikatnych, białych kwiatków wytwarza się olejek rumiankowy. Głównymi składnikami olejku są azulany o błękitnej barwie i działaniu przeciwzapalnym, oraz bisabolol, naturalny antyseptyk. To on likwiduje podrażnienia skóry, działa na nie kojąco i orzeźwiająco. Kwiaty rumianku zawierają też znaczne ilości kumaryn, absorbujących promienie ultrafioletowe, oraz żółto-pomarańczowych barwników z grupy karotenoidów, czyli prowitaminy A. Uznana przez dermatologów za architekta skóry, jest jednym z najcenniejszych składników, chroniącym ją przed szkodliwym działaniem środowiska. Zmniejsza przebarwienia, poprawia koloryt, sprężystość i elastyczność. Jej niedobór powoduje świąd ciała i podatność na alergię kontaktową. Dlatego wyciągi z rumianku mają zastosowanie w kosmetykach dla różnych rodzajów skóry. Zimą, gdy wilgotność w mieszkaniach ogrzewanych kaloryferami spa-da poniżej 40%, przeciwdziałają nadmiernemu wysuszeniu oraz rogowaceniu naskórka, przywracając skórze elastyczność.

Świetlik likwiduje obrzęk powiek, zaczerwienienia białek i przywraca oczom blask. Jest on składnikiem wielu kosmetyków przeznaczonych do pielęgnacji delikatnej skóry wokół oczu. Kremy ze świetlikowymi wyciągami nawilżają ją, ujędrniają, usprawniają przepływ limfy zmniejszając sińce i worki pod oczami. Zawarte w ziółku (surowcem są szczytowe części pędów wraz z liśćmi i kwiatami) glikozydy działają przeciwzapalnie i bakteriobójczo, a garbniki – lekko ściągająco. Może dlatego już w starych XVI-wiecznych herbarzach opisywano świetlik jako roślinę, która suchość i zapalenie oczu leczy oraz zły wzrok poprawia. Kompresy lub przemywanie oczu naparem z tego zioła pomaga przy zapaleniu spojówek, zmęczeniu oczu, nadwrażliwości na promienie słoneczne, łzawieniu.

Drogeria natury

Przyroda to bogato wyposażona apteka i salon kosmetyczny, w którym można znaleźć środki na wszystko i przeciw wszystkiemu. I tak: ● arnika (surowcem są żółte kwiatki osadzone pojedynczo na zakończeniach pędów) wykorzystywana jest do produkcji kremów o działaniu przeciwzapalnym, regenerującym oraz kosmetyków oczyszczających twarz i szyję; ● czarna porzeczka – doskonałym surowcem dla przemysłu kosmetycznego są jej młode liście i owoce, bogate w witaminę C oraz kwasy owocowe. Olejki eteryczne (wiąże się z nimi charakterystyczny zapach porze-czek) mają właściwości antyseptyczne i oczyszczające. Kwasy owocowe ułatwiają złuszczanie naskórka i pobudzają skórę do regeneracji. Stymulują wytwarzanie włókien podporowych skóry właściwej: kolagenu i elastyny; ● nagietek – wyciągi z pomarańczowych kwiatków (dzięki właściwościom przeciwbakteryjnym oraz przeciwzapalnym) są pomocne w leczeniu skóry z problemami, skłonnej do trądziku młodzieńczego, ropnych krostek i zaskórników. Jednocześnie żółte barwniki flawonowe warunkują prawidłowy wzrost i odnowę naskórka, przyspieszając gojenie się ran. Zmiękczają skórę, tonizują, uelastyczniają; ● kasztanowiec – wyciągi z jego nasion oraz kwiatów działają na skórę przeciwzapalnie, łagodnie ściągająco i uszczelniająco. Dlatego są składnikiem kremów przeznaczonych do cer z problemami naczynkowymi.
http://dobrydietetyk.pl/czytelnia/171/powrot_do_natury/