kaniagostyn *UKS Kania Gostyń

Tranzystory germanowe - dyskuje i wspomnienia.
Czy akurat MP37 nie dam głowy. Raczej w 90% był to jednak tranzystor pnp.
MΠ37 byl na 100% tranzystorem npn. Numery em-Petów pnp zaczynały się od MΠ39 (i od MΠ13 wg starszych oznaczeń).
http://tranzistor.kolossale.ru/TrBNnpnOMS.php?tr=48730
W niektórych przypadkach tranzystor npn wstawiony ma miejscze pnp pracowałby nienajgorzej - ale już jako wtórnik emiterowy (z ewentualną zamianą rolami między emiterem a kolektorem) a nie wzmacniacz w układzie WE.

Układ radia była tak porąbany gdzie łaczono kasadowo tranzystory bez obwodów poaryzacji - był taka moda poczatkowej erze tranzystorów - emiter do masy, kolektor do bazy następnego i taki łańcuszek...). Takie dziwactwo miało dać większy współczynnik wzmocnenia prądowego.
Porąbało ci się z układem Darlingtona - to on dawałby większy współczynnik wzmocnienia prądowego niż każdy tranzystor z osobna, ale tam emiter stopnia poprzedzającego łączy się z bazą następnego. To co opisałeś przypomina wczesne scalone układy wzmacniaczy napięciowych w rodzaju TAA151, MAA125 itd. Tak połączone tranzystory dostarczają wzmocnienia zarówno prądowego jak i napięciowego w każdym ze stopni, a ich wadami są kiepskie pasmo i zniekształcenia nieliniowe co wynika z pracy tranzystorów (z wyjątkiem końcowego) przy zerowym napięciu baza - kolektor, a więc na granicy nasycenia.

To radio to jak dobrze pamiętam "Zwiezdoczka".
Zdecydowanie źle pamiętasz. Układ radia "Zwiezdoćka" opisywałem wyżej; tam nie było miejsca dla takich prymitywnych rozwiązań. Chyba że produkowano wcześniej coś innego pod tą samą nazwą co ten popularny odbiornik w czerwonej obudowie, oferowany w wersji gotowej (dla dziewcząt) i do montażu (dla chłopców) ze zmontowaną płytką drukowaną a wymagający jedynie przylutowania kabli, głośnika i chyba nawinięcia cewek anteny ferrytowej:
http://molotok.ru/item812806469_radiopriemnik_zvezdochka.html

Ale trzeba bło go sprowadzać za ruble transferowe ciut więcej warte wg oficjalnych narzuconych przeliczników niż amerykańskie dolary.
Chcesz przez to powiedzieć że w ZSSR nie potrafiono opanować produkcji głośników o oporności większej niż 10Ω? To nasze GD7/0,2 do "Kolibra" o oporze 40Ω też musieliśmy importować za wsad dewizowy?

Pomijając jakość tranzystów itd. To zarówno i NRD jak i ZSRR biły nas na głowę pod tym wzgłędem.
A to zależy; i wśród petów trafialy się takie "kfiatki" jak krzemowe tranzystory stopowe (!) Π304á306 których katalogowe napięcie przewodzenia baza - emiterprzy prądzie kolektora rzędu ułamka ampera sięgało... 10V(!), a fT wynosiła zawrotne 50 kiloherców. Podobnym napięciem UBE cechowały się krzemowe tranzystory stopowo - dyfuzyjne Π701. Nawet nasze osławione BF504 aż tak obciachowe nie były. Że wspomnę jeszcze o tranzystorach mocy Π3, w obudowie nasuwającej skojarzenie raczej z prostownikiem selenowym, które sczyciły się współczynnikiem β ≥ 2 (dwa!). Teraz też będziesz twierdził że owe pety biją na glowę nasze kultowe tegiesiedemdziesiątki?
OmNiBus. " />SCENARIUSZ POKAZÓW OMNIBUSA:

Mechanika mikro- i makro-świata
– drgania i fale w przyrodzie – poszukiwanie ruchu i drgań w otaczającym świecie oraz poznanie praw dynamiki i ruchu drgającego

I. 13.00 – 13.15
Powitanie uczestników Pokazu.

II. 13.15 – 15.30
Pokaz Politechniki Poznańskiej (dokonywanie eksperymentów, pomiarów, doświadczeń, prezentacja uczestnikom Pokazu, zapraszanie uczestników do aktywnego udziału w spotkaniu, pytania, dyskusje).

1. Wprowadzenie - Jak wywołać drgania?

Ĭ‚§ opowieści o równowadze: kuleczka na płaszczyźnie, na powierzchni wypukłej, na
Ĭ‚§ powierzchni wklęsłej,
Ĭ‚§ wahadło matematyczne, wahadło fizyczne, ciężarek na sprężynie.

2. Drgania wokół nas.

Ĭ‚§ ruchy ciał niebieskich, planet - lejek grawitacyjny, pulsary,
Ĭ‚§ przypływy i odpływy (prezentacja multimedialna),
Ĭ‚§ mistrzowie wysokich częstotliwości drgań (koliber, owady, nietoperze – prezentacja
Ĭ‚§ multimedialna),
Ĭ‚§ drgania mikrocząstek (film multimedialny: drgania makrojonów w pułapce),
Ĭ‚§ drgania cząsteczek i atomów (film multimedialny: drgania jonów atomowych).

3. Jak narysować drgania?

Ĭ‚§ figury Lissajous z lasera i wirujących zwierciadeł.

4. ‟Zwariowane wahadła i układy drgające”

Ĭ‚§ wahadło chaotyczne,
Ĭ‚§ wahadło Foucaulta (prezentacja multimedialna),
Ĭ‚§ dysk Eulera,
Ĭ‚§ wahająca się huśtawka ze świeczką - nawiązanie do cyklicznego ruchu silników,
Ĭ‚§ wahadło paramagnetyczne,
Ĭ‚§ eksperyment z zegarem i obserwacją jego drgań z laserem i lusterkiem,
Ĭ‚§ pijący ptak,
Ĭ‚§ ptak schodzący po pręciku (film),
Ĭ‚§ żarówka - halogen (rozżarzony drut) i magnes,
Ĭ‚§ taniec rodzynek w piwie,
Ĭ‚§ sprzężenia ruchów obrotowych i drgających (kamień celtycki, wahadło sprężysto-skrętne),
Ĭ‚§ wahadła sprzężone.

5. ‟Drgania nie są wieczne”

Ĭ‚§ kilka słów o drganiach tłumionych,
Ĭ‚§ zatrzymująca się kuleczka na powierzchni wklęsłej,
Ĭ‚§ drgania wymuszone,
Ĭ‚§ ‟na huśtawce” – film,
Ĭ‚§ kulka na misce z mieszadełkiem magnetycznym.

6. Wahania bywają niebezpieczne.

Ĭ‚§ budynki, mosty (most Tahoma - film multimedialny),
Ĭ‚§ demonstracja rezonansu: bile zawieszone na łańcuszku,
Ĭ‚§ demonstracja rezonansu: dwa kieliszki.

7. Wahania i drgania ‟produkująĂ˘Â€Â fale (‟odkształcenia przestrzeni”).

Ĭ‚§ gaszenie świeczek bębnem i lejkiem, pierścienie dymne,
Ĭ‚§ zabawa z falami na sprężynie, sznurze gumowym i łańcuszku (fale podłużne i poprzeczne),
Ĭ‚§ pokaz fal na wodzie (projekcja cieniowa) generowanych przez drgający pływak -
Ĭ‚§ nawiązanie do interferencji i dyfrakcji,
Ĭ‚§ powstawanie fali przy wrzuceniu kulki do cieczy (film).

8. Dźwięk to też fale – czyli ‟na ile sposobów można zrobić hałas”?

Ĭ‚§ gra na kieliszkach i butelkach,
Ĭ‚§ gra na rurze Rijkiego,
Ĭ‚§ kontrabas ze struny i miski,
Ĭ‚§ ‟gdaczący” kubek z pocieranym sznurkiem.

9. ‟Dźwięk dźwiękowi nierówny”

Ĭ‚§ eksperymenty z helem – zmiana tonacji głosu,
Ĭ‚§ opowieści o mowie i śpiewie,
Ĭ‚§ eksperymenty z analizatorem widma i oscyloskopem (opowieści o barwie dźwięku:
Ĭ‚§ obserwacja przebiegów czasowych dla kamertonu, fletu, skrzypiec, mowy i śpiewu).

10. Czy można zaobserwować dźwięk?

Ĭ‚§ figury Chladniego,
Ĭ‚§ drgania membrany z wodą, drgania membrany, drgania talerza perkusyjnego,
Ĭ‚§ drgania akustyczne bąbli, antybąbli, balonów, baniek mydlanych,
Ĭ‚§ zwierciadło na membranie odbijające promień lasera,
Ĭ‚§ świeczka przy głośniku.

11. ‟Co przewodzi dźwięk???”

Ĭ‚§ mechanizm przewodzenia dźwięku - wahadło Newtona z dużą ilością bil połączonych
Ĭ‚§ sprężynami,
Ĭ‚§ płyta rezonansowa, pręt przytknięty do zegarka,
Ĭ‚§ próżnia kosmiczna, dzwonek w próżni (prezentacja multimedialna ‟Gwiezdne Wojny”).

12. ‟Słuchanie na odległość”

Ĭ‚§ telefon ‟sznurkowo – puszkowy”, widelec na nitce, mikrofon do podsłuchu,
Ĭ‚§ efekt Dopplera - brzęczyk na sznurku.

13. ‟Niszczycielski” dźwięk.

Ĭ‚§ zbijanie dźwiękiem kieliszków i płytek szklanych (film multimedialny, opowieści o zastosowaniu ultradźwięków w terapii),
Ĭ‚§ ultradźwiękowe ‟rozbijanie” spójności wody (ultradźwiękowe wytwornice pary),
Ĭ‚§ ‟bomba akustyczna” – prezentacja multimedialna.

14. ‟Dźwięk – detektyw” (prezentacje multimedialne).

Ĭ‚§ ultrasonografia,
Ĭ‚§ defektoskopia ultradźwiękowa,
Ĭ‚§ radar ultradźwiękowy,
Ĭ‚§ ultradźwiękowe czujniki ruchu.

15. ‟Drgania, których nie widać”

Ĭ‚§ fale elektromagnetyczne, prądy wirowe (pierścień unoszący się nad elektromagnesem, lewitator),
Ĭ‚§ gwizdek ultradźwiękowy na psy.

III. 15.30 – 15.45
Podsumowanie i zakończenie Pokazu.