kaniagostyn *UKS Kania Gostyń

Coś dla poćwiczenia szarych komórek :).
Ale ja nawet łamigłówek dla anlfabetów (tych z układaniem róznych klocków i figur geometrycznych w logiczne ciągi) zwykle nie umiem rozwiązać. Może to efekt klasy humanistycznej? A może mam jakiś defekt w mózgu? To jak z budową - nie można uwierzyć, że się nie da :)
Logotyp: REBEL studios. ja bym na poczatek radzil w ramach cwiczen pociagnac ta reke, ale z ograniczeniami. np. sprobuj przedstawic ta dlon, zeby byla czytelna ale uzywajac tylko podstawowych figur geometrycznych. albo zrob sobie siatke 10x10 i ograniczajac sie tylko do tych linii i moze jeszcze przekatnych sprobuj zaprojektowac ta reke. pamietaj ze czasem tlo(wyciecie/negatyw) tez daje ksztalt. troche to taka lamiglowka i mocno ograniczajaca. i nawet jak ta dlon nie bedzie jakas wypas super, to chodzi tylko o cwiczenie. zebys zoabczyl na czym polega projektowanie. potem oczywiscie mozna odrzucic ta siatke, ale to jak juz zobaczysz o co chodzi i gdzie mozna sobie pofolgowac hehe. :) powodzenia.
Coś dla poćwiczenia szarych komórek :). Ale ja nawet łamigłówek dla anlfabetów (tych z układaniem róznych klocków i figur geometrycznych w logiczne ciągi) zwykle nie umiem rozwiązać. Może to efekt klasy humanistycznej? A może mam jakiś defekt w mózgu?
Tak się zastanawiam ?????tylko nie bijcie :). Dot.: Tak się zastanawiam ?????tylko nie bijcie :)
  Ja zdawałam mature z matmy, mimo że polubiłam ja dopiero w drugiej klasie. Teraz studiuję polonistykę. ;) W czasie liceum dawałam korki z matmy moim kolegom i uważam, ze tak naprawdę najważniejsze w matematyce sa wzory.

Oto mój system nauki jak na razie bardzo sprawdzony.
1. Kup sobie ksiażke ze wszystkimi wzorami. Na pewno jest taka, bo ja miałam taka na fakultetach do matury i była naprawdę wspaniała. Musisz tylko popytać w ksiegarniach. W takiej ksiażce powinny być wzory, wytłumaczenie co i jak, ryzunki i przykłady.
2. Kup podręcznik do matmy dla licealistów z odpowiedziami z tyłu i powoli zapoznaj sie z zadaniami od najprostszych do najtrudniejszych.
3. Wybierz sobie na poczatek coś co wydaje ci się najmniej groźne i zacznij od najbanalniejszych zadań. ;)
4. Pamiętaj by wypisać sobie na kartce wszystkie wzory, które będa ci potrzebne do rozwiązania tych zadań. Najlepiej jeśli najpierw przećwiczysz przekształcanie wzorów i wypiszesz tak by zapamiętać również przekształcenia. W ten sposób poćwiczysz pamięc i zdolność mnożenia, dzielenia itp.
5. Staraj sie za wszelka cenę rozwiazać zadanie nawet jak ci nie wychodzi. Potraktuj to jak zabawę, łamigłówkę. Nic na siłę. Jesli nie uda sie dziś, to uda sie jutro ;)
6. Wracaj do zadań, które wcześniej zrobiłaś i staraj sie sobie przypomnieć wszystko raz jeszcze.

Prawda jest taka, że matma wcale nie jest taka zła jakby sie wydawało. Tak naprawdę każde zadanie to jest po prostu zagadka do rozwiązania, a wzór jest kluczem. Jeśli wzór nie pasuje to trzeba użyć wytrycha. Tak np. jest w geometrii gdzie czasami by obliczyć pole ostrosłupa trzeba uzyć wzoru na obwód koła i na bok trójkąta.

Matematyka jest naprawdę ciekawa i jak sie to odkryje to ma sie wiele radości. :)
Przydatne książki. Ma ktoś coś z tego
1. Brian Bolt - Matematyczny piknik ,,Książka i Wiedza``
2. Zbigniew Bobiński - Liga zadaniowa ,,AW-R Czarny Kruk''
3. Leszek Bogusz i inni - Łamigłówki logiczne, t.I i II. ,,Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe''
4. Carter i Russell - Łamigłówki liczbowe ,,Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe''
5. Carter i Russell - Łamigłówki rysunkowe ,,Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe''
6. Martin Gardner - Moje najlepsze zagadki matematyczne i logiczne ,,Quadrivium''
7. Szczepan Jeleński - Lilawati ,,WSiP''
8. Szczepan Jeleński - Śladami Pitagorasa ,,WSiP''
9. Henryk Pawłowski - Zadania dla najmłodszych olimpijczyków ,,TEST''
10. E. Piegat i Z. Romanowicz - 100 zadań z błyskiem ,, Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne"
11. David Wells - Cudowne i interesujące łamigłówki matematyczne ,,Wydawnictwo Zysk i S-ka''
12. David Wells - I ty zostaniesz matematykiem ,,Wydawnictwo Zysk i S-ka''
13. Z. Romanowicz, B. Dyda - Zadania dla przyszłych olimpijczyków (11-14 lat) ,, Wydawnictwo Siedmioróg"
lub tego
* Jerzy Browkin, Zadania z olimpiad matematycznych t. 5, WSiP, Warszawa 1980
* Jerzy Browkin, Zbiór zadań z olimpiad matematycznych t. 6 WSiP, Warszawa 1983
* Jerzy Browkin, Jan Rempała, Stefan Straszewicz, 25 lat Olimpiady Matematycznej, WSiP, Warszawa 1975*
* Maciej Bryński, Olimpiady Matematyczne, t. 7, WSiP, Warszawa 1995
* H.S. Coxeter, Wstęp do geometrii dawnej i nowej, PWN, Warszaw 1967*
* Józef Kalinowski, Zbiór zadań z czeskich i słowackich olimpiad matematycznych 1951–2001, Oficyna wydawniczo-poligraficzna „Adam”, Warszawa 2002
* Lev Kourliandtchik, Wędrówki po krainie nierówności, Aksjomat, Toruń 2000
* Lev Kourliandtchik, Powrót do krainy nierówności, Aksjomat, Toruń 2001
* Marcin E. Kuczma, Olimpiady matematyczne, t. 8, WSiP, Warszawa 2000
* Daniar Ch. Musztari, Przygotowanie do olimpiad matematycznych, Oficyna Wydawniczo-Poligraficzna „ADAM”, Warszawa
* Henryk Pawłowski, Kółko matematyczne dla olimpijczyków, Turpress, Toruń 1994
* Henryk Pawłowski, Na olimpijskim szlaku, Oficyna Wydawnicza „Tutor”, Toruń 1999
* Henryk Pawłowski, Olimpiady i konkursy matematyczne, Oficyna wydawnicza „Tutor”, Toruń 2002
* Henryk Pawłowski, Zadania z olimpiad matematycznych z całego świata, Oficyna wydawnicza „Tutor”, Toruń 1997
* Henryk Pawłowski, Zadania z olimpiad matematycznych z całego świata — trygonometria i geometria, Oficyna wydawnicza „Tutor”, Toruń 2003
* Henryk Pawłowski, Zadania z olimpiad matematycznych z całego świata — planimetria i stereometria, Oficyna wydawnicza „Tutor”, Toruń 2004
* Henryk Pawłowski, Wojciech Tomalczyk, Zadania z matematyki dla olimpijczyków — gimnazjalistów i licealistów, Oficyna wydawnicza „Tutor”, Toruń 1997
* Wacław Sierpiński, 250 zadań z elementarnej teorii liczb, WSiP, Warszawa 1986
* Wacław Sierpiński, Wstęp do teorii liczb, WSiP, Warszawa 1987
* Hugo Steinhaus, 100 zadań, PHU „DIP”, Warszawa 1993
* Stefan Straszewicz, Zadania z olimpiad matematycznych t. 1–4, WSiP, Warszawa*
* S.I. Zetel, Geometria trójkąta, PZWS, Warszawa 1964*
* J. Zydler, Geometria, Prószyński i S-ka, Warszawa 1997
* Delta, popularny miesięcznik matematyczno-fizyczno-astronomiczny
* Sprawozdania z olimpiad matematycznych wydawane przez Komitet Główny OM
pożyczę lub kupię, może być ebook lub normalna.
MiG-21.
nie zauważyłem, aby w tekście było napisane coś o jakiś archiwach ZSRR. To popatrz jeszcze raz. Ja widzę zdanie następującej treści:
"Jak wynika z dokumentacji samolotów wyprodukowanych w podmoskiewskiej fabryce Mikojana maszyny zostały zmodernizowane, a następnie sprzedane innym użytkownikom."
Co to jest, jeśli nie powoływanie się na radzieckie/rosyjskie dokumenty? Jeżeli autor chce uchodzić za poważnego, to tak napisać wolno mu tylko wtedy, gdy na własne oczy widział rzeczoną dokumentację. Mam co do tego zasadnicze wątpliwości z powodów jak wyżej.

I o to właśnie mi od początku chodzi. Sprawa była zbyt poważna, by załatwiać ją "na gębę". Musiały jej towarzyszyć papiery, w których wszystko zostało ze szczegółami opisane. Dzięki Twoim informacjom być może będzie łatwiej te papiery odnaleźć i rzetelnie wyjaśnić "białą plamę" w historii naszego lotnictwa. Klucz do wyjaśnienia znajduje się u nas, a nie w rzekomej dokumentacji moskiewskiej fabryki.

Pierwszy raz spotykam się z tak konkretnymi informacjami, pozwalającymi dokładnie umiejscowić sprawę w czasie. Sądzę, że nie tylko u mnie zaskarbiłeś sobie wielką wdzięczność. Numery na razie zostawmy. Może do nich również dojdziemy.
Tymczasem jednak wracamy do punktu wyjścia, tzn. do związku przyczynowo-skutkowego (czy też braku takiego związku) felernej partii 12 sztuk dla 41 plm latem 1973 roku z dostawą 20 samolotów z Gorki dla WOPK w grudniu 1975 roku. Twoje skądinąd bardzo wartościowe informacje utwierdzają mnie w przekonaniu, że ów związek jest mocno wątpliwy, by nie rzec, że w ogóle go nie ma.

Jeśli już koniecznie chcemy wyprowadzać jakieś związki, to ja bym się doszukiwał nieco innych. Otóż mianowicie w latach 1973-74 zakład w Moskwie rozkręcał produkcję MiGa-23. Potrzebne były do tego wolne moce przerobowe i zostały one stworzone m.in. przez zaprzestanie produkcji MiGów-21. Planowe dostawy sprzętu dla sojuszników z Układu Warszawskiego trzeba było realizować, więc w 1975 roku sojusznicy otrzymali samoloty wyprodukowane przez fabrykę w Gorki. Ostateczne zakończenie działań wojennych w Wietnamie (co najmniej część dostaw sprzętu dla tego państwa pochodziła z Gorki) było dodatkową okolicznością ułatwiającą rozwiązanie łamigłówki.

Była reklamacja, czy by jej nie było, i tak w 1975 roku otrzymalibyśmy sprzęt z Gorki, albowiem w Moskwie MiGi-21 nie były już produkowane, a w Gorki nadal były. Ot i cała filozofia. Nie trzeba wiązać na siłę jednego z drugim. Jeśli jest związek, to jest on bardzo luźny. Wojska Lotnicze (a konkretnie Malbork) miały dostać 2 eskadry MiG-21MF i je dostały, choć druga eskadra przybyła z poślizgiem. WOPK otrzymały dostawę z Gorki, która pozwoliła osiągnąć na koniec 1975 roku pełne ukompletowanie w nowe MiGi-21MF pięciu eskadr pułków 2 KOPK. Była ona potrzebna jak woda do życia, ponieważ tymczasem w Słupsku dokonały żywota MiGi-19 i pierwszorzutowemu korpusowi groziło ewentualne wojowanie przy niepełnych stanach sprzętu w jednostkach. Dokupienie 12 sztuk nie załatwiałoby problemu, gdyż tymczasem pułki OPK przeszły na strukturę dwueskadrową po 18 maszyn etatowo w eskadrze. Dokupiono zatem więcej.

No i jeszcze jedna kwestia. Rozumiem, że sprawa odbijała się czkawką przez pewien czas. Jednak z drugiej strony nie bardzo złamała ona życie ani głównemu "winowajcy", ani też całej dywizji, jak to głoszą pojawiające się tu i ówdzie opinie. W listopadzie 1973 roku (czyli dwa miesiące po "aferze") płk. Cz. Filonowicz został zatwierdzony jako pełnoprawny dowódca dywizji (od jesieni 1972 był p.o. dowódcy). Pojechał też na WKDO w Monino. Czyżby za karę? On sam nic takiego nie twierdzi w swoich wspomnieniach. Dywizja pod jego dowództwem była wyróżniana przez inspekcje Układu Warszawskiego i krajowe, a w 1975 roku otrzymała wysokie odznaczenie, uroczyście wręczone na oczach całej Polski przed Grobem Nieznanego Zołnierza. Sam widziałem w telewizji. Wojska Lotnicze jako pierwszy użytkownik w Układzie Warszawskim otrzymały wkrótce najnowszy krzyk ówczesnej techniki lotniczej w postaci partii samolotów o zmiennej geometrii skrzydeł. To tylko garść faktów z lat 1973-75. Stosunki polsko-radzieckie chyba więc niespecjalnie się zachwiały przez te trefne samoloty, co sugeruje autor artykułu.

Znaj proporcją, mociumpanie, chciałoby się rzec do autora. Fakty są wystarczająco ciekawe. Nie ma potrzeby upiększania ich karkołomnymi interpretacjami.