kaniagostyn *UKS Kania Gostyń

Magia i technologia. wracając do Arcanum 2...

czy myślicie, że możliwy byłby taki scenariusz:

technologia osiąga prawdziwie wysoki poziom (to było już wcześniej, więc się nie rozpisuję)

magowie jednak w końcu zauważają, że stojąc w tradycji i mając głupie nadzieje, że przewrót sam się zrobi, w końcu biorą się do roboty.
więlka kampania w poszukiwaniu zapomnianej magii z Ery Legend, eksperymenty magiczne, próby łączenia szkół i stworzenia odporności na smród technologii, etc.

ale! obie dziedziny spająjące świat kształcą się i rozwijają w wielkie potęgi, a zwykli robole (jak orki i ogry) nie mają nic do roboty. to raczej mało prawdopodobne, żeby tacy zajmowali się tak doniosłymi sprawami.

uważam więc, że zwykła głupia siła nigdy nie zaginie (w prawdziym świecie, przynajmniej). no i oczywiście złodziejstwo. ale tego typu profesje też będą wspomagane przez magię lub technikę. nowe zbroje i sprzęt złodziejski (nie tylko wytrychy), czary... różne ciekawe (na to nie mam pomysłu :\)

no. ogólnie chodzi mi o to, że magia też w końcu zacznie się rozwijać.
co Wy na to?
DPS Zameczek - kto ma krew dziecka na rękach?. ...Panie Dżorcz, pyta Pan dlaczego powstał ten artykuł? Dlaczego w NIE?
Odpowiem.
Ponieważ wszystkie inne środki zawiodły, Starostwo jak zawsze nic, lokalne gazety nie napiszą z wiadomych powodów, Prokurator umorzył postępowanie i to na jakiej podstawie nie będe tu pisać bo nie warto...
I zapewniam Pana, że nikt mnie "w sposób bezczelnie cyniczny" nie wykorzystuje... i nie chodzi tu również o "dokonanie przewrotu pałacowego w Starostwie", Tylko o zwykłą przyzwoitość i PRAWDĘ. Mam nadzieję, że znane są Panu takie wartości? Proszę również mnie nie łączyć z lublinieckimi kombatantami....
Gratuluję wyobraźni. Pozdrawiam. Opiekunka.
Jakość organistów - geniusze, muzyczni kryminaliści itp..
Cos mi tu nie gra. Jezeli harmonia jest nauka o budowie akordow, to dlaczego w grze akordami nie ma harmonii?

Poniewaz w takim graniu nie ma zadnego laczenia akordow (wedlug zasad opisanych w podrecznikach harmonii). Bardzo czesto zdarza sie cos niedozwolonego: wszystkie glosy ida w jednym kierunku w gore albo w dol.


Oczywiscie jezeli sie gra tylko triadami w pierwszej pozycji (tonika w malym palcu lewej reki) to jest bardzo ograniczona harmonizacja.

A zazwyczaj tak jest u osob, ktore dopiero zaczynaja sie uczyc... albo zaczely sie uczyc i stwierdzily, ze wiecej im juz niepotrzebne,,,,


Za to w drugiej i trzeciej pozycji (czy to jest poprawne slowo? Po angielsku mowi sie "inversion") latwo jest wstawic 6-tki i 7-mki (np.).

No i jak sie jeszcze troche postarac, zachowac odleglosci miedzy glosami i jakos poprowadzic glosy to mamy normalna harmonizacje:-)).
A mi chodzilo o to, ze jesli mowimy o "graniu akordami" - to zazwyczaj mamy na mysli: "w lewej rece akord bez przewrotu, a w prawej melodia".
kolo z teorii grzbietu. Moje notatki

Metodyka nauczania pływania na grzbiecie

1. Nauczanie ruchów nóg
1. ćw na lądzie
2. ćw przy brzegu/ płytkiej wodzie
3. ćw statyczne w wodzie
4 ćw dynamiczne z przyrządem
5. ćw dynamiczne bez przyrządu
2. Nauczanie ruchów ramion
1. ćw ze współćwiczącym
2. ćw z deską
3. Łączenie ruchów nóg i ramion z deską
4. Łączenie ruchów ramion i nóg bez deski

Błędy nóg:
- zbyt duże ugięcie bioder
- nadmierne ugięcie i wynurzanie kolan
- zbyt głębokie ruchy stopami
- zgięcie grzbietowe stóp i usztywnienie ich w stawie skokowym
- ruchy nóg z usztywnionymi kolanami
- zbyt mała rozpiętość między stopami i ich skrajnym położeniem

Błedy ramion:
- odchylenie głowy do tyłu lub zbyt wysokie unoszenie jej nad wode
- wkładanie do wody ugiętych ramion zbyt blisko głowy
- wykonywanie ruchów fazy właściwej (po wodą) wyprostowanymi ramionami
- brak zakończenia fazy pociągnięcia
- brak ciągłości pracy ramion (dokładanka)
- wkładanie ramienia poza podłużną osią ciała

Błędy koordynacji:
- nierytmiczne oddychanie
- przestoje w pracy nóg i ramion

Nauczanie startu do grzbietu
1. Nauczanie poślizgu
1. od brzegu
2. od słupka
2. Nauka skoku (nauczanie poszczeggólnych elementów)
1. chwyt słupka
2. stopy oparte o ściane
3. odbiecie nogami
4. zamach ramion w tył
5. bidra uniesione
3. Dodanie do nauki skoku wygięcia tłowia i zanurzenia rąk
4. Dodanie do poprzedniego punktu komendy startowej
5. Połączenie wszystkich elementów

Błędy
- złe ustawianie stóp
- nadmierne ugięcie w biodrach

Fazy nawrotu (ogólnie)
1. Dopłynięcie
2. Obrót z oddechem
3. Ustawienie stóp na ścianie
4. Odbicie
5. Poślizg

Błędy w nawrocie koziołkowym:
- brak oddechu przy zejściu do przewrotu w przód
- wykonywanie ruchu napędowego nogami lub ramionami
- brak ułożenia na grzbiecie podczas odbicia od sciany pływalni i wejścia w poślizg
Seria "SPY". Początek XXII wieku został naznaczony piętnem okrutnej wojny. Trzy potężne państwa łączą swoje siły by dokonać przewrotu politycznego i podporządkować sobie resztę Ziemi. Anglia, która nie zgodziła się na przyłączenie do Rosji, Ameryki i Hiszpanii nie chce pozwolić na rozejm. W swoim kraju, a także w Tokio szkoli nastolatków na tajnych agentów.

Jednak Anglicy nie mogą pozwolić na niewytłumaczone zaginięcia młodzieży, rząd zakłada specjalną szkołę, do której przyjmuje nie tylko swych, jeszcze nie wyszkolonych, agentów, ale też innych, bogatych i mądrych, nastolatków. Jedynym rozkazem wydanym przez ministra jest nie podawanie swych prawdziwych danych osobowych przez uczniów i nauczycieli. Dzieci uczą się tam od najwybitniejszych wykładowców i sportowców. Muszą one opanować pięć języków obcych, sztukę kamuflaż, a także przejść fizyczne testy.

Oprócz trudnych decyzji podejmowanych podczas stresujących misji, młodzi szpiedzy dowiadują się jakie skutki mogą mieć uczucia, co oznacza prawdziwy „kac”, a także zauważą, że światowa polityka została zbudowana na kłamstwach i potyczkach słownych prowadzonych przez ministrów.

Czy nastolatkom uda się pokonać doświadczonych agentów wywiadów trzech mocarstw? Czy zrozumieją co może znaczyć miłość w czasie wojny?

Tra-ta-ta-ta!

Kolejna seria, kolejne ryzyko, nowe znajomości.

O czym?
O nastolatkach i III Wojnie Światowej. Szpiedzy, od których zależy dobro państwa i tyle. Proste?

Zapraszam wszystkich chętnych:
www.seria-spy.blog.onet.pl
www.spys.fora.pl

Lady Myspace
Bard + kapłan. Jakoś tego nie widzę....ale że dużo ma ma być tego kapłana?

Trzeba się skupić na rzeczach, które łączą te klasy, czyli na charyźmie.

Bard łamany z innymi klasami się nie opłaca, więc proponowałbym brać z 3-4 poziomów kapłana, dla Boskiej Tarczy, Boskiej Potęgi.

Ewentualnie można się pokusić o Ucznia czerwonego Smoka, 4 level daje +4 do siły, przez co nie powinno być problemów dla osiągnięcia dla Epickiej Boskiej Potęgi

EDIT:

Tak sobie myślę, że może build 23 Bard/4 Uczeń Czerwonego Smoka/3 Kapłan

Człowiek

Atrybuty:

Siła 14 +3
Zręczność 12
Kondycja 12
Inteligencja 12
Mądrość 12
Charyzma 16 +4

1.Dodatkowa Pieśń
1.Przedłużona Pieśń
3.Dodatkowa Pieśń
6.Potężny Atak
9.Boska Potęga
12.Boska Tarcza
15.Czarujący w Bitwie
18.Bronie Bojowe
21. Siła +1
23. Charyzma +1
25. Refren bohaterstwa
27. Epicka Boska Potęga
29. Requiem
30. Hymn Requiem

1-5 poziom - Bard
6-8 poziom - Uczeń Czerwonego Smoka
9 poziom - Kapłan
10 poziom - Uczeń Czerwonego Smoka
11 poziom - Bard
12-13 poziom - Kapłan
14-30 poziom - Bard

Domeny:
- Powietrze
- Woda

Umiejętności:
Aktorstwo, Dyplomacja, Wiedza, Używanie Magicznych Urządzeń, Przewrót

Buffy to naturalnie Kocia Zwinność. Majestat Orła i Siła Byka, Błogosławieństwo, Tarcza Entropii

Postać teoretycznie powinna mieć przyzwoite rzuty obronne
______________________________________________________

Ewentualnie zrobić Łucznika pod Mądrość Zen

7 Kapłan/Kapłan Bojowy 10/ Bard 3/ Mistyczny Łucznik 10

Taki Łucznik powinien mieć niezłą Premię do ataku nawet bez buffów, a z nimi powinny być bardzo dobre
Napoleońska sztuka wojenna.
Natomiast ta praca będzie próbą odpowiedzi na pytanie: jak Napoleon dokonał przewrotu w sztuce prowadzenia wojny? Jak w przeciągu jednej kampanii udało mu się dokonać czegoś, czego nie umiano zrobić przez ostatnie kilka/kilkanaście wieków?

Myślę, że m.in. na potęgę Napoleona w wojennym rzemiośle złożyła się umiejętność łączenia starego z nowym. Nie odrzucał poprzednich metod, ale je stosował, udoskonalał i dostosowywał do bieżących potrzeb.


Na czoło wszystkich zasad napoleońskiej sztuki wojennej wysuwa się bezwzględne dążenie do zniszczenia sił żywych przeciwnika.

Jest to najbardziej jaskrawy przykład zerwania z klasycznym sposobem prowadzenia wojen, odziedziczony jeszcze po czasach Rewolucji. W XVIII wieku panowała zasada sformułowana przez Maurycego Saskiego (a w końcu swojej kariery propagowana również przez Fryderyka Wielkiego): „Dobry generał może walczyć całe życie i nie być zmuszonym do bitwy”. W tym zdaniu pokazana jest istota wspomnianej przeze mnie wyżej strategii klasycznej – bezkrwawe wojny, które kręciły się li tylko, wokół linii komunikacyjnych i terenów „dominujących”, z bitwami tylko wtedy gdy zagrażało to już tylko żywotnym interesom państwa, które się broniło.

Napoleon zawsze dążył do rozstrzygającej bitwy, tego najważniejszego starcia, do zniszczenia wroga właśnie podczas batalii. On był dobrym generałem i zmuszał do bitwy. I te bitwy wygrywał. Wiedział na co postawić, wiedział w czym był mocny.


Obrazowo wygląda to mniej więcej w ten sposób: mamy 3 zgrupowania wojsk przeciwnika liczące po ok. 30 tys. ludzi. Nasze siły liczą tyle samo żołnierzy, ale naprzeciwko dwóch zgrupowań wroga kierujemy po 10 tys. żołnierzy, a naprzeciw tego, które chcemy zniszczyć wysyłamy pozostałe 70 tys. Oczywiście nie mogę powiedzieć, że te 10 tys. wystarczy do związania „swojej” grupy wojsk przeciwnika, a te 70 do absolutnego zniszczenia 30 tys. ludzi przeciw, którym walczy. Chodzi mi tu jednak o pokazanie idei, a nie o ocenę jakichkolwiek działań i ich skutków.

Z ekonomią sił ściśle wiąże się pojęcia jedności działania – czyli złączeniu wszystkich sił w jednym działaniu głównym, któremu wszystko inne jest podporządkowane. Innymi słowy: jedna kampania – jeden główny teatr wojenny; w jednym czasie – jedno działanie główne. Poza tym wszystkie siły nie biorące udziału w operacji (to niezbędne minimum o czym pisałem wyżej) muszą działać na jej korzyść, czyli najprościej mówiąc: utrzymywać status quo na swoim kierunku działań, a ten status quo to zazwyczaj zachowanie zdolności bojowej, przy jednoczesnym wiązaniu jak największej ilości wojsk przeciwnika. Wedle zasady, przecież, na kierunkach drugorzędnych jest niezbędne minimum sił, więc raczej ciężko jest przeprowadzać akcje zaczepne mając w zamyśle mniej sił od wroga.

Nie zapominajmy o tym, że Napoleon potrafił niwelować przewagę liczebną wroga. Tę umiejętność posiadał także Davout.


Przepraszam, ale co to znaczy 'gdybym miał wybrać armię bez jednego z rodzajow broni to bym sobie właśnie darował kawalerię'? Widać, chociażby po doborze lektur, że sporo czytasz o epoce napoleońskiej. Mimo tego wciąż twierdzisz, że armia mogłaby istnieć bez jednego z najważniejszych ogniw? Toż to sposob myślenia z wojny secesyjnej... Żadna armia w czasach napoleońskich nie mogła prawidłowo funcjonować bez rozwiniętej kawalerii.

Otóż to! Jak w tamtych czasach można było zrezygnować z kawalerii? Kawaleria musiała być w użyciu. Trudno wyobrazić mi sobie zwycięstw Napoleona bez używania kawalerii. Była ona potrzebna w wielu sytuacjach.