kaniagostyn *UKS Kania Gostyń

Kto buduje dom "ORION" ?.
(...) z tego co widzę macie zrobione różne poziomy wylewek w salonie i pozostałej części domu?? niedługo i u nas będą robione wylewki i zastanawiamy się ile cm różnicy powinno być między kafelkami a panelami ?? jaką różniće Wy zastosowaliście???
wiem że to zależy od grubości zarówno kafelek jak i paneli, ale jak tu teraz zadecydować skoro nie wiemy jeszcze jakie kafelki będziemy kłaść??

Ola Dokładnie - i u nas mieliśmy różnice w poziomie wylewek - w salonie i gabinecie mamy parkiet / egzotyk o grubości 15mm / , poza tym wszędzie na parterze na podłodze kafle - pomimo małej różnicy w grubości / kafle ca 10mm , parkiet 15mm / ekipa od wylewek zrobiła różnicę w poziomach pomiędzy tymi pomieszczeniami 5mm .
I po ułożeniu kafli i parkietu łączenie wyszło idealnie na jednym poziomie - żadnych problemów nie mieliśmy podczas układania parkietu / kafle były układane jako pierwsze / - łączenie kafli z parkietem na korek .

Grubość kafli jest standardowa 6mm lub 8mm , bardzo rzadko zdarzają się kafle o grubości 10mm .Co do paneli to się nie orientuję - ale chyba też grubość jest znormalizowana - musisz znać grubość kafli i paneli - bo potem po zrobieniu wylewek jak grubości Ci sie nie zgrają popadniesz w koszta - dodatkowa warstwa wylewki lub grubsza warstwa kleju pod panele lub kafle ...
domy z bali. Wełna jest zdecydowanie lepszą izolacją akustyczną niż styro. Będzie pylić tylko przy układaniu, później będzie zabudowana, więc nie ma obawy.
Zdecydowanie folia potrzebna na roboczej podłodze z desek - zabezpieczy wrażliwą folię przed nasiąkaniem ewentualna wilgocią z pomieszczeń. Od góry wełnę wypadałoby również zabezpieczyć folią.
Folia powinna być na tyle mocna, by nie uległa uszkodzeniu podczas układania (jest taka żółta folia), a ewentualne uszkodzenia najlepiej zalepić taśmą klejącą, tak jak łączenia dwóch kawałków folii.
Z tego , co piszesz rozumiem, że to co nazywasz legarami to faktycznie belki stropowe... Napisz dokładniej jaką masz kolejność warstw, bo albo ja coś mylę i nie rozumiem, albo inaczej nazywamy rzeczy po imieniu...
Napiszę Ci teraz jak to będzie u mnie:
Na balach stropowych opiera sie tzw. podłoga robocza z takich samych desek, jak u Ciebie. Folia. Na to idą legary w odstepach ok 60 cm. Pomiędzy legary wełna mineralna gr. 10 cm. Folia. Deski podłogowe przybite bezpośrednio do legarów (ew. płyta OSB, a na to panele).
U mnie poddasze będzie w przyszłości użytkowe.
Jeśli nie planuje sie zagospodarowania poddasza, spokojnie można wyłożyć na roboczą podłogę z desek wełną opatuloną folią.

Pozdrawiam
Deska Barlinecka CZ. II. W zeszłym tygodniu przedstawiliśmy Państwu krótką charakterystykę i klasyfikację deski barlineckiej. W drugiej części cyklu, postaramy się przybliżyć kwestie dotyczące montażu, pielęgnacji, a także dobrania odpowiedniego gatunku drewna do poszczególnych pomieszczeń. Ponadto, wyjaśnimy różnicę pomiędzy panelami laminowanymi a deską trójwarstwową.

Panele laminowane a deska trójwarstwowa

Często pytają Państwo o różnicę między panelami laminowanymi a deską trójwarstwową. Najprościej mówiąc panele to wyrób sztuczny, składający się z przetworzonych wiórów i warstwy naprasowanego papieru, natomiast podłogi warstwowe – m.in. deska barlinecka to produkt wykonany z naturalnego drewna. Długo można by wymieniać zalety naturalnego drewna, dlatego warto skupić się na tych najważniejszych. Drewno oddycha, dzięki czemu reguluje mikroklimat domów i mieszkań, absorbuje wilgotność i oddaje ją z powrotem, gdy powietrze staje się suche. Dodatkowo, jonizuje powietrze, nie elektryzuje się i nie przyciąga kurzu, co jest szczególnie ważne dla osób ze skłonnościami do alergii. Ponadto, drewniane posadzki gwarantują izolację termiczną pomieszczenia - odczuwaną jako ciepła podłoga oraz izolację akustyczną – tłumienie hałasu. Jeśli chodzi o podłogi trójwarstwowe, to cechuje je duża odporność na odkształcenia. Specjalna konstrukcja deski barlineckiej i zastosowane w niej zatrzaskowe złącze umożliwia naturalną pracę drewna (pęcznienie i kurczenie). Dzięki tym właściwościom i optymalnej grubości, podłoga może być układana na ogrzewaniu podłogowym. Atutem deski barlineckiej jest również szybki, łatwy i czysty montaż. Układając podłogę samodzielnie można oszczędzić czas i pieniądze związane z wynajęciem fachowca.

Gatunek drewna

W zeszłym tygodniu zaprezentowaliśmy poszczególne rodzaje deski barlineckiej, jednak nie wspomnieliśmy o niełatwym wyborze odpowiedniego gatunku drewna. Przede wszystkim należy pamiętać, że do miejsc o większym natężeniu ruchu jak np. pokoje dzienne, najlepsze są podłogi wykonane z twardych gatunków, m.in.: buk, jesion czy grab lub deski egzotyczne. Tańsze drewno o niższych parametrach – klon, brzoza, olcha – dobrze sprawdza się w sypialniach. Do pomieszczeń i miejsc intensywnie używanych, takich jak przedpokoje, korytarze czy schody, warto zakupić najtwardsze drewno egzotyczne, np. merbau, iroko czy padouk.

Kilka słów o montażu

Po pierwsze, po przywiezieniu deski barlineckiej do domu, należy ją aklimatyzować przez min. 48 h. Montaż rozpoczynamy od rozłożenia podkładu, np. tektury falistej albo maty korkowej. Pierwszą deskę układamy piórem do ściany a potem poszczególne deski łączymy na krótszych krawędziach, czyli czołach. Ostatnią deskę przycinamy. Kolejny pas desek układamy zaczynając od tego przyciętego kawałka, pod warunkiem, że nie jest on krótszy niż 50 cm. Pamiętajmy, by łączenia na krótszych krawędziach desek były oddalone od siebie o min. 50 cm w sąsiadujących pasach podłogi. Układanie ostatniego pasa rozpoczynamy od zmierzenia przestrzeni między ścianą a ułożoną przez nas podłogą. Jeśli okaże się, że nie zmieści się cała szerokość deski, odcinamy odpowiedni fragment. Między ścianą a podłogą trzeba zostawić ok. 1-1,5 cm luzu. Po ułożeniu podłogi kładziemy listwy przyścienne. Dostępne są one w wielu wybarwieniach, kolorach i profilach. Wybierając listwy Barlinka łatwiej dopasujemy ich odcień do koloru podłogi.

W przypadku ogrzewania podłogowego, zamiast montażu pływającego, zalecane jest przyklejanie deski do podłoża. Deska barlinecka ma odpowiednią grubość warstwy spodniej, więc nie stanowi to problemu. Na ogrzewaniu podłogowym zalecane jest stosowanie gatunków drewna o niskim współczynniku skurczu i rozkurczu, z długim czasem osiągania równowagi higroskopijnej. Takie właściwości posiadają gatunki egzotyczne: merbau, iroko, doussie, jatobe, a także rodzimy dąb i akacja. Przed samym montażem, nie należy zapomnieć o wygrzewaniu podłogi. W tym przypadku lepiej skorzystać z usług kompetentnych montażystów.

Pielęgnacja

Dla ochrony drewnianej podłogi przed działaniem piasku, wody i soli, warto ułożyć maty ochronne przed wejściem do domu. Środki do pielęgnacji należy dobrać w zależności od rodzaju powierzchni. Seria PROTEKTOR NATURA przeznaczona jest do podłóg olejowanych. Uporczywe plamy usuniemy intensywnym zmywaczem, zakonserwujemy i zabezpieczymy podłogę pastą pielęgnacyjną, a odświeżymy olejem naprawczym.
Seria PROTEKTOR przeznaczona jest do pielęgnacji i renowacji podłóg lakierowanych. Do bieżącej pielęgnacji posłuży nam protektor do czyszczenia (dodawany do wody podczas codziennego sprzątania). Protektor blask - zagwarantuje nam okresową pielęgnację, a protektor komplet sprawdzi się jako profesjonalny środek do odtłuszczania i dokładnego czyszczenia deski barlineckiej.

Zamiast "chudziaka + styropian" kermazyt ??. Nie tak - kermazytem zastepujesz warstwę piasku i steropianu. Zobacz na stronie producenta- tu artykuł
Podłoga na gruncie


"Zastosowanie keramzytu znacznie skraca czas i zmniejsza koszty wykonania podłogi na gruncie. Korzystając z takiego rozwiązania automatycznie redukujemy ilość warstw podłogowych z sześciu do czterech. Podsypka z piasku, podłoże betonowe i izolacja cieplna zastępowana jest jedną warstwa keramzytu izolacyjnego frakcji 10-20 mm. Keramzyt Optiroc dodatkowo jest odporny na starzenie, jego masa w połączeniu z izolacjami bitumicznymi i folią, z biegiem czasu nie ulega zmianie. Jest w stanie przenieść większe obciążenia niż dotychczas stosowane, izolacje typowe, np. ze styropianu.
Ciężar nasypowy kruszywa produkowanego przez Optiroc wynosi 250-300 kg/m3 - (jest sześciokrotnie lżejsze od piasku), ma także dobre parametry izolacyjne lamda =0,08 W/mK. Materiał jest całkowicie naturalny, chemicznie obojętny, wytrzymały, mrozoodporny oraz niepalny. Jest odporny na pleśnie, grzyby, mchy, gryzonie. Keramzyt nie zmienia swoich właściwości nawet po długim czasie, dlatego można go wielokrotnie stosować.

Wykonanie
Prace należy rozpocząć od np. ułożenia warstwy keramzytu na podłożu gruntowym - koniecznym warunkiem jest jednak wcześniejsze rozprowadzenie wszystkich podziemnych instalacji. Na początek, z powierzchni na której ma być ułożona podłoga należy usunąć warstwę ziemi urodzajnej - tzw. humus. Następnie, na wyrównane podłoże wysypuje się keramzyt, który dostarczany jest na plac budowy samochodem "wywrotką" (większe ilości), albo w dużych opakowaniach po 1,5 m3 (tzw. big-bagach), bądź w foliowych workach o pojemności 50 l. Warstwa kruszywa powinna mieć grubość ok. 20-30 cm. Do rozkładania keramzytu można wykorzystaćzwykłe grabie. Aby w czasie robót nie "zapadać się" między gliniane granulki można ułożyć tymczasowy chodnik z desek.
Keramzyt należy zagęścić ręcznym ubijakiem płytowym - tzw. "babą" z płytą o wymiarach ok. 50x50 cm lub lekką mechaniczną zagęszczarką płytową. Zagęszczenie kończymy gdy przy ostrożnym stąpaniu po keramzycie nogi przestaną zagłębiać się w granulat.




Przed dalszymi pracami warto wykonać tzw. "szpryc" cementowy, czyli spryskać wierzch zagęszczonej warstwy ciekłą mieszaniną cementu, piasku i wody. Na powstałej w ten sposób cementowej "skorupie" grubości około 0,5 cm, na drugi dzień znacznie łatwiej układa się izolację. Przy ostrożnym wykonywaniu dalszych prac przygotowanie szprycu można ewentualnie pominąć.
Izolację wykonuje się, np. z dwóch warstw folii lub papy. Powinna ona łączyć się z ułożoną wcześniej na ławach lub ścianach fundamentowych. Bardzo ważne jest, aby w miejscu połączeń, folia lubpapa były ułożone z naddatkiem umożliwiającym ewentualne ruchy podłoża względem ścian.
Kolejnym etapem jest wykonanie podłoża betonowego - np. z gotowej mieszanki. Warstwa ta powinna mieć grubość około 6,0 cm. Warto ją "zazbroić" w dolnej części siatką z prętów o średnicy 4,0 - 5,0 mm. Przed przystąpieniem do układania zaprawy podłogowej, na obwodzie ścian należy wykonać dylatację - ze specjalnej taśmy lub paska styropianu. Poziom podłoża powinny wyznaczać prowadnice (najlepiej gładkie rurki) starannie ustawione przy pomocy poziomnicy. Można zamocować je na pryzmach zaprawy. Suchą zaprawę mieszamy z wodą w proporcjach określonych na opakowaniu. Gotową zaprawę układamy z pewnym naddatkiem między prowadnicami, a jej nadmiar ściągamy łatą. Kiedy będzie można już wejść na wykonany podkład, rurki ostrożnie wyciągamy, a ślady po nich uzupełniamy świeżą zaprawą. Na drugi dzień całe podłoże zwilżamy wodą i przykrywamy folią na 3 dni.




Kolejną czynnością jest tzw. "zacieranie powierzchni". Jeśli na podłożu zamierzamy układać płytki - wystarczy wykończyć ją "na ostro". Na koniec należy wykonać przeciwskurczowe nacięcia w progach i przewężeniach pomieszczeń, oraz podzielić duże płaszczyzny posadzki na pola zbliżone do kwadratu o boku do 5 m.
Po całkowitym wyschnięciu zaprawy na tak przygotowanym podłożu można układać dowolną posadzkę z płytek, PVC, paneli itp.
Aby przyspieszyć i ułatwić pracę można skorzystać ze specjalnego, izolacyjnego keramzytu Optiroc układanego bezpośrednio w workach. Jak poprzednio, pierwszą czynnością przy wykonaniu podłogi będzie wyrównanie podłoża gruntowego. Następnie układa się worki z kruszywem jeden przy drugim, "na płasko" - średnie zużycie materiału wynosi trzy opakowania 50 l na 1 m2. Przestrzenie pomiędzy workami wypełnia się luźnym keramzytem. Po ułożeniu każdy worek powinien być rozcięty lub kilkakrotnie przedziurawiony. Zapobiegnie to powstaniu "poduszek powietrza" w zamkniętych opakowaniach. Dalsze kroki są identyczne jak w poprzednim przykładzie, z tą różnicą, że nie wymagają zagęszczania keramzytu ani wykonania cementowej "szprycy". Ta metoda pozwala na wykonanie podłogi na gruncie w bardzo krótkim czasie. W ten sposób można wykonać podłogę zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynku (np. werandy, tarasy).
Innym rozwiązaniem jest wykorzystanie lekkiego betonu keramzytowego zamiast kruszywa układanego luzem luzem. Najpierw całość keramzytu należy zalać połową wody zarobowej, odczekać ok. 10 minut a następnie dodać cement i resztę wody. Na 1 m3 keramzytu Optiroc frakcji 10-20 mm dodaje się ok. 190 kg cementu i 100 litrów wody. Tak przygotowaną mieszankę układa się bezpośrednio na podłożu gruntowym. Warstwa z lekkiego betonu nie wymaga zagęszczania. Po trzech dniach bezpośrednio na niej można układać izolację i podłoże pod posadzkę.
Kolejny sposób to wykorzystanie bloczków keramzytobetonowych. Na wyrównanym podłożu układa się bloczki izolacyjne z keramzytobetonu, a następnie izolację z folii lub papy. Metoda ta pozwala na bardzo szybkie wykonanie podłogi na gruncie. Nie wymaga stosowania dodatkowego sprzętu, nie ma również przerw technologicznych związanych z wiązaniem betonu. "




(mm na podstawie materiałów firmy)
fot. Optiroc