kaniagostyn *UKS Kania Gostyń

Napoleon. W przerwie na defragmentację dysku sięgnąłem po biografię Neya. Otworzyłem sobie pod końcu i trafiłem na listę zdrajców, którzy głosowali za śmiercią Neya w 1815 roku. Nie żebym kochał Neya, temu zdrajcy należał się pluton za zdradę Cesarza w 1814 i ogólnie za głupotę, ale nie za rzekomą zdradę króla <pluje na ziemię>.

Oto lista zdrajców głosujących za śmiercią Neya:
- kanalia nad kanaliami marszałek Marmont
- marszałek Serurier
- marszałek Kellermann
- marszałek Perignon
- marszałek Victor
- generał Maison
- generał Dessolle
- generał Latour-Maubourg (zdobywał z Neyem 'trzy strzały' pod Możajskiem)
- generał Compans )bohater z Małojarosławca i Wiaźmy, zdobywca reduty szweardyńskiej)
- generał Lauriston
- generał Beurnonville

Więcej honoru miał pewien młody rojalista, diuk de Broglie....
Napoleon. Panowie kompletnie mnie nie wzruszacie swoimi ckliwymi pojękiwaniami

A tymczasem sytuacja wyglądała następująco:

Polskie wojsko uczestniczące w boju pod Mirem 10 lipca 1812 roku...

4. Dywizja Kawalerii Lekkiej, jenerała A. Rożnieckiego

28. Brygada Kawalerii Lekkiej, jenerała D. Dziewanowskiego

2. Pułk Ułanów, pułkownik T. Tyszkiewicz
7. Pułk Ułanów, pułkownik A. Zawadzki
11. Pułk Ułanów, pułkownik A. Potocki

29. Brygada Kawalerii Lekkiej, jenerała K. Turno

3. Pułk Ułanów, pułkownik A. Radzimiński
15. Pułk Ułanów, pułkownik A. Trzecieski
16 Pułk Ułanów, pułkownik M. Tarnowski


„Wczesnym rankiem szwadron przedni (szefa Sumińskiego) z 3.pułku ułanów natknął się pod wsią Piaseczną na sotnię kozaków, spędził ich i wtargnął w pościgu do Miru, przeleciał miasto, za nim szarżował ponownie na stawiającego czoło przeciwnika, lecz tutaj uderzyły nań znienacka siły przeważające, cały pułk doński Sysojwea. Na pomoc przybiegł pułkownik Radzimiński z resztą pułku; obskoczony został kilkoma pułkami kozackimi, kierowanymi przez samego Płatowa, a wypadającymi od czoła, z boków i tyłu; musiał przebijać się, posiłkowany przez Turnę z trzema tylko szwadronami pułków 16. i 15., których reszta pozostawała tymczasem na przejściach bagnistej rzeki Uszy pod Piaseczną.”
M. Kukiel, Wojna 1812 roku, tom 1, s. 341

„W roku 1812 pułk 3-ci odznaczył się pod Mirem. Zwiedziony fałszywemi wieściami żydowskiemi o sile nieprzyjaciela, posunął się za nim aż za miasto, lecz zobaczył się niespodziewanie pośród całego korpusu Płatowa, przed którym lubo się rejterował bardzo porządnie, przecież przewyższającej sile ustąpić musiał. Potykano się z największą zaciętością i, jak pisze generał Kołczakowski; ...Pułk 3-ci ułanów najwięcej nacierał; sam pułkownik Radzimiński został ranny. Pułk stracił do 200 ludzi zabitych, rannych i wziętych do niewoli”
B. Gembarzewski, Wojsko Polskie Księstwo Warszawskie 1807-1814, s. 140

„Winę niepowodzenia ponosiła po części nieostrożność Rożnieckiego i jego lekceważenie: -hordy barbarzyńców; po części wstępna lękliwość Tyszkiewicza, opieszałość Kamieńskiego [dywizja jazdy Polskiej z V Korpusu Poniatowskiego –bavarsky]. W nierównie większym stopniu ponosili winę Latour-Maubourg i jego szef sztabu, nie zrobiwszy nic, by w ciągu czterogodzinnego boju przyjść walczącej dywizji z pomocą”M. Kukiel, Wojna 1812 roku, tom 1, s. 346

W sumie to walki trwały w dniach 9 i 10 lipca...
Dywizja Rożnieckiego poniosła dość znaczne straty sięgające 1/3 swego stanu, był to naprawdę ciężki cios.
Napoleon.
- generał Latour-Maubourg (zdobywał z Neyem 'trzy strzały' pod Możajskiem)

trzy strzałczany - bastiony
Konkursy.
Słyszałem gdzieś że to zdanie padło ze strony Jenerała Latour Maubourg, i to czasem nie jemu oderwało nogę?

Oczywiście, a jak zwali tego generała niemieccy żołnierze ?
W intencji szwoleżerów i lansjerów.... O przewagach lansjerów

Marszałek Marmont opisując bitwę pod Dreznem 27 sierpnia 1813 r. i szarże kawalerii francuskiej na czworoboki piechoty, podaje, że mimo rzęsistego deszczu, który uniemożliwił strzelanie, kirasjerzy gen. Bordesoulle’a nie mogli rozbić Austriaków, aż gen. Latour-Maubourg poradził mu użyć 50 lansjerów jego eskorty. Ci, szarżując na czele kirasjerów, dzięki lancom pierwszym uderzeniem złamali ścianę czworoboku, który potem wycięli kirasjerzy.

Gen. Marbot podaje podobny przypadek z bitwy pod Kaczawą, gdzie w ciężkim deszczu pruski czworobok batalionowy nie mógł strzelać i bronił się bagnetem; 23 pułk strzelców konnych, w którym służył Marbot, nie mógł złamać Prusaków, natomiast 6 pułk szwoleżerów-lansjerów rozbił ich pierwszą szarżą.

Gen. N. J. Colbert podaje, że „W r. 1814 pułk huzarów, którym dowodził dzielny i zręczny Cruely, szarżował na linię kirasjerów rosyjskich; kirasjerzy przyjęli szarżę stojąc w miejscu (de pied ferme) i huzarzy dojeżdżając na kilka kroków podali tył. Za nimi znajdował się pułk ułanów polskich; ci dzielni jeźdźcy porwani zapałem przeciw ich staremu wrogowi rzucili się przez luki między szwadronami francuskimi, wpadli na Rosjan i ciosami lanc i drzewc pobili ich i poobalali w jednej chwili. Dowiedziałem się o tym fakcie od dzielnego i godnego wiary komendanta Roboly.”

Gen. Durutte, dowódca dywizji piechoty pod Waterloo, pisząc o kontrataku 4 pułku lansjerów na dragonów angielskich stwierdził: „Nigdy nie widziałem tak dobrze wyższości lancy nad szablą”.

De Sparre, generał jazdy napoleońskiej, a w 1831 r. członek komisji kawalerii, uważał, że lanca ma efekt moralny, lecz w walce jest mniej groźna niż szabla i konkludował: „Podczas wojen Rewolucji i pierwszych wojen Cesarstwa nie mieliśmy lansjerów, a tymczasem znajdowaliśmy ich we wszystkich armiach, z którymi musieliśmy walczyć. Czyż nasi strzelcy konni, nasi huzarzy, nasi dragoni mniej dokazali?”

Roche-Aymon twierdził, że lanca była dobra tylko w szarży zwartej, za to nawet przeciw leżącym na ziemi była ona gorsza od szabli.

Von Bismarck, Wirtemberczyk w służbie napoleońskiej, a później zasłużony teoretyk kawalerii, przytaczał walki pod Genappe, jako dowód wartości lancy i zalecał jej wprowadzenie w kawalerii zamiast broni palnej. Argumentował porównując ciężar obu rodzajów broni – lanca była wyraźnie lżejsza. Uważał też lancę za idealną broń do walki z piechotą: „Długa lanca użyta w zwartej linii uczyniłaby jazdę ponownie zdolną do skutecznego atakowania piechoty. Angielska piechota pod Wellingtonem w Hiszpanii i Portugalii nie bała się żadnej kawalerii tylko lansjerów. Pogląd ten potwierdza sierżant Anton z 42 szkockiego pułku piechoty, uczestnik bitwy pod Quatre Bras, gdzie Szkoci zostali mocno zmaltretowani przez francuskich lansjerów: „Ze wszystkich rodzajów kawalerii, bezwarunkowo lansjerzy wydają się najstraszniejsi dla piechoty, jako że mogą używać lanc z dużą precyzją i śmiertelnym skutkiem bez wystawiania koni na ostrza bagnetów; to tylko szybkim i dobrze kierowanym ogniem karabinowym ci groźni napastnicy zostali odparci.” Natomiast Tomkinson, oficer 16 pułku lekkich dragonów tak opisał starcie z lansjerami Bergu w czasie walk pod Carpio w Hiszpanii (1811 r.), w którym jego pułk pobił wroga: „Lansjerzy prezentowali się dobrze i groźnie nim zostali naparci i rozbici przez naszych ludzi (...) Myśmy mieli tylko jednego człowieka ranionego lancą, a im w odwrocie lance wlokły się po ziemi, plątały w rynsztunku innych ludzi i pościągały z koni więcej niż cośkolwiek innego.”
Napoleon Mod. Dzięki wielkie, ojczyzna Ci to wynagrodzi ;)

Zrobiłem dowódców z parametrami już (oy dużo czytania miałem :P ) i większość ma obrazki ;)

Dla FRA jak na razie 56 generałów

Napoleon Bonaparte
Jean Lannes
Joachim Murat
Pierre Augereau
Nicolas Soult
Jean Moreau
Louis Berthier
Jean Jourdan
Jean Bernadotte
Jean Bessieres
Adrien de Moncey
AndrĂŠ MassĂŠna
Guillaume Brune
Édouard Mortier
Michel Ney
Louis Davout
François Kellermann
François Lefebvre
Catherine de PĂŠrignon
Jean SĂŠrurier
Claude Victor-Perrin
Etienne Macdonald
Auguste de Marmont
Nicolas Oudinot
Louis Suchet
Laurent de Gouvion Saint-Cyr
Józef Poniatowski
Emmanuel de Grouchy
Lazare Hoche
Charles François Dumouriez
Joseph Souham
Louis Desaix
Lazare Carnot
Claude Ignace Michaud
Antoine-Guillaume Rampon
A.de la Harpe
Joubert
Louis Antoine de Bougainville
Pierre de Villeneuve
Henri Delaborde
Jean Andoche Junot
Dominique Vandamme
François Ruffina
Pierre Lapisse
Eugene-Casimir Villatte
Beaumont
Sebastian
Leval
Merlin
Latour-Maubourg
Aleksander Antoni Jan Rożniecki
Édouard Milhaud
Jean Dessolles
Pierre-Antoine Dupont
Antoni Karol Ludwik de Lasalle Dla Anglii 29 generałów:
Wilhelm von Freytag
Fryderyk August Hanowerski
MacDonald
Jeffrey Amherst
Charles Cornwallis
Richard Howe
Smith
Horacy Nelson
Vancouver
Arthur Wellesley
Lord Uxbridge
William Beresford
Moore
Procter
Isaac Brock
Cuthbert Collingwood
John Jervis
Thomas Cochrane
John Sherbrooke
Rowland Hill
Aleksander Mackenzie
Aleksander Campbell
Henry Fane
Stapleton Cotton
George Anson
Delaborde
Harry Burrard
John Moore Dla Austrii 16 generałów:
Albert Sasko-Cieszyński
François de Croix
Fryderyk Sasko-Koburski
Christian Ernest
Jean-Pierre Beaulieu
Karol Filip Sebottendorf
Karol Ludwik Habsburg
Dagobert Wurmser
Michael von Melas
Erzherzog Johann
Karl Schwarzenberg
Erzherzog Karl
Karl Mack
Joseph von Alvintz
MihĂĄly Lajos Jeney Dla Portugalii 3 generałów:
William Beresford
Rodrigo de Sousa Coutinho
Trant Dla Hiszpanii 8 generałów:
JosĂŠ de Córdoba
JosĂŠ de Palafox
Gregorio de la Cuesta
Francisco Casta?os
Mariano Alvarez de Castro
Pedro de La Romana
JoaquĂ­n Blake
Casta?os
Benito San Juan Dla Piemontu-Sardynia 3 generałów:
Argenteau
Giovanii Provera
Colli Dla Prus 6 generałów:
Karol Wilhelm Brunszwicki
Wichard von MĂśllendorf
Gebhard  BlĂźcher
von BĂźlow
Fryderyk Ludwik Hohenlohe
Friedrich von Kleist Dla Polski 76 generałów

Antoni Baranowski
Leon Bielicki
Franciszek Bieliński
Arnold Byszewski
Antonii Chlewiński
Jan August Cichocki
Franciszek Ksawery Dąbrowski
Jan Henryk Dąbrowski
Maciej Frankowski
Romuald Giedroyć
Ignacy Giełgud
Jan Gisiler
Augustyn Gorzeński
Jerzy Franciszek Grabowski
Krystian Godfryd Deybel de Hammerau
Filip Hauman
Jakub Jasiński
Józef Judycki
Andrzej Karwowski
Ludwik Kamieniecki
Michał Ignacy Kamieński
Karol Otto Kniaziewicz
Kazimierz Kociełł
Józef Kołodziński
Benedykt Kołyszko
Józef Kopeć
Józef Kossakowski
Tadeusz Kościuszko
Felicjan August Kralewski
Izydor Krasiński
Antoni Kruszyński
Franciszek Łaźniński
Antoni Madaliński
Ludwik Manget
Jan Jakub Meyen
Ernest Jan Karol Mirbach
Dionizy Mniewski
Stanisław Mokronowski
Karol Morawski
Tomasz Morykoni
Józef Niemojewski
Józef Orłowski
Chryzanty Opacki
Kajetan Ożarowski
Michał Piotrowski
Józef Poniatowski
Dionizy Poniatowski
Adam Poniński
Kalikst Poniński
Franciszek Rymkiewicz
Józef Rzążewski
Eustachy Sanguszko
Franciszek Sapieha
Karol Sierakowski
Paweł Skórzewski
Jan Slaski
Michał Sokolnicki
Wojciech Strasz
Gabriel Taszycki
Wojciech Toczyski
Karol Urbański
Tomasz Wawrzecki
Michał Wedelstedt
Michał Wielhorski
Franciszek Wiszowaty
Józef Wodzicki
Stanisław Wojczyński
Józef Wybicki
Tomasz Wydżga
Franciszek Wyszkowski
Michał Zabiełło
Szymon Zabiełło
Michał Zagórski
Józef Zajączek
Stanisław Zgliczyński Dla Holandii 4 generałów:
Den Haag
Krug
Martens
Van Hassel Dla Rosji 14 generałów:
Michaił Kutuzow
Michaił de Tolly
Piotr Rumiancew
Aleksandr Suworow
Piotr Wittgenstein
Aleksander Ostermann-Tołstoj
Piotr Bagration
Tomasow
Aleksiej Jermołow
Iwan Andrejewicz Ostermann
Dmitry Senyavin
Mikołaj Repnin
Fiodor Uszakow Są nawet pododawane eventy gdy dany dowódca umiera z treścią ich dokonać ;) tak dla ciekawostki ;) prace nad liderami dalej trwają chce żeby każde grywalne państwo miało ich w miarę po równo :D