kaniagostyn *UKS Kania Gostyń

Drobnoustek Beckforda. Rozmiar
Do 7 cm
Dymorfizm płciowy
Samce są smuklejsze i posiadają bardziej intensywnie czerwone ubarwienie, oraz białe końcówki płetw.
Występowanie
Małe zatoczki i strumienie w Rio Negro i środkowej Amazonce
Parametry wody
Temp. 22-27 st. C., TWO <18dH, pH 6-7.5
Warunki w akwarium
Akwarium minimum 50 cm i 40 litrów. Gęsto obsadzone roślinami o szerokich liściach, które mogą służyć do składania ikry, jednak należy pozostawić wolną przestrzeń do pływania. Zbiornik najlepiej urządzić w ciemnych kolorach.
Uwagi
Jest to stadna rybka, najlepiej czuje się w stadku powyżej 6 sztuk. W odpowiednich warunkach regularnie podchodzą do tarła, jednak w akwarium ogólnym nie należy spodziewać się odchowania młodych. Do tarła należy przygotować niewielkie ok. 20 l akwarium bez dekoracji i bez podłoża. Na dnie dobrze umieścić kępkę mchu lub innych roślin. Do zbiornika tarliskowego przenosimy wybraną parę i najczęściej na 2-3 dzień dochodzi do złożenia ikry. Jeśli po kilku dniach nie złożą ikry należy przenieść rybki z powrotem do akwarium ogólnego i ponowić próbę po około tygodniu. Po złożeniu ikry rybki odławiamy, a akwarium należy zaciemnić. Larwy wykluwają się po około 36 godzinach, a po następnych 5-6 dniach zaczynają swobodnie pływać.
Nannostomus Beckfordi. Wystepowanie:
Am.Pld(Gujana aż po śr.Brazylię)

Rozmiar:
do 6 cm

Dymorfizm plciowy:
Samce są smuklejsze i posiadają bardziej intensywnie wisniowe ubarwienie, oraz białe końcówki płetw brzusznych.Samica o wiele grubsza i mniej intensywnie ubarwiona.

Parametry wody:
Temp. 22-27 st. C., TWO <18dH, pH 6-7.5

Warunki w akwarium:
Akwarium minimum 50 cm i 40 litrów. Gęsto obsadzone roślinami o szerokich liściach, które mogą służyć do składania ikry, jednak należy pozostawić wolną przestrzeń do pływania. Zbiornik najlepiej urządzić w ciemnych kolorach.

Uwagi:
Jest to stadna rybka, najlepiej czuje się w stadku powyżej 6 sztuk. W odpowiednich warunkach regularnie podchodzą do tarła, jednak w akwarium ogólnym nie należy spodziewać się odchowania młodych. Do tarłą należy przygotować niewielkie ok. 20 l akwarium bez dekoracji i bez podłoża. Na dnie dobrze umieścić kępkę mchu lub innych roślin. Do zbiornika tarliskowego przenosimy wybraną parę i najczęściej na 2-3 dzień dochodzi do złożenia ikry. Jeśli po kilku dniach nie złożą ikry należy przenieść rybki z powrotem do akwarium ogólnego i ponowić próbę po około tygodniu. Po złożeniu ikry rybki odławiamy, a akwarium należy zaciemnić. Larwy wykluwają się po około 36 godzinach, a po następnych 5-6 dniach zaczynają swobodnie pływać.

Samiec(u góry) i Samica(na dole):

Żywienie. Można podawać

A
Arbuz
Awokado

B
Babka lancetowata, suszona
Banany suszone – alternatywa dla dropsów i tym podobnych
Banany świeże – w bardzo małych ilościach
Bazylia
Brokuły – w małych ilościach, rzadko

C
Chleb – twardy, ale jeszcze zdatny do spożycia
Chleb świętojański – tuczący, podawać w niewielkich ilościach
Chrząszcze, świeże, suszone
Ciecierzyca pospolita
Cukinia – rzadko, w małych ilościach
Cwibak
Cykoria – rzadko, obciąża organizm

D
Dynia, pestki

E
-

F
Figa

G
Gałązki drzew owocowych, leszczyny
Głog - liście
Groch – suszony
Gruszka –można bardzo rzadko podawać
Gryka - nasiona

H
-

I
-

J
Jabłko
Jajko
Jęczmień
Jeżówka purpurowa
Jogurt
Jogurt śmietankowy – nie stosować przy nadwadze

K
Kasztan jadalny
Kiełże
Koniczyna
Konopie, nasiona
Kukurydza – mrożona, suszona
Kwiaty drzew owocowych

L
Larwy
Len
Liście drzew owocowych
Lucerna, suszona

Ł
-

M
Makaron – gotowany bez soli
Maliny
Mango
Marchewka
Melony – bardzo rzadko
Mięso
Mniszek pospolity
Mole
Mozarella-rzadko

N
Nasturcja

O
Ogórki, świeże
Orzechy laskowe
Orzechy włoskie - podawać z umiarem
Orzeszki ziemne - podawać z umiarem
Owady
Owies, nasiona i płatki
Owoce – oprócz cytrusów i pestkowych, świeże i suszone
Owoce dzikiej róży

P
Papryka
Pieczywo chrupkie
Pietruszka, natka
Pistacje –niesolone
Pokrzywa
Pomidory bez nasion
Proso, nasiona i kwiaty, kolby

R
Rodzynki
Róża
Rukietta siewna
Ryby, świeże
Ryż

S
Seler
Ser- podawać z umiarem
Słonecznik
Słonecznik bulwiasty (Topinambur)
Soja
Stokrotka
Szałwia
Śmietana

T
Trawy
Truskawki
Twaróg

U
-

W
Winogrona
Wiśnia
Woda, świeża

Z
Zboża
Ziemniaki, gotowane, bez soli
Żurawina
Eurycantha Calarata PSG 23. Nazwa Łacińska: Eurycantha calarata
Nazwa Polska: Straszyk Nowogwinejski
Numer PSG: 23
Pochodzenie: Papua Nowa Gwinea

OPIS: Straszyk ten został odkryty w 1869 roku. Jego odkrywcą był Lucas. Ogółem w hodowla tego gatunku jest trudna, lecz przy odpowiednich warunkach hodowla nie sprawia większego problemu. Straszyki te doskonale potrafią zakamuflować się np. na korze.

WYGLĄD:Samica dorasta do 13 cm. Jest koloru brązowego. Po bokach ciała odgłowy po pokładełko wiegnie rząd małych kolców. Na odnużach także małe kolce. Samica na końcu odwłoka ma pokładełko o dłuości ok. 1.5 cm. Samica jest masywniesza od samca. Samiec dorasta do 10 cm. Jest koloru ciemno brązowego. Po bokach ciała biegną małe kolce tj. u samicy. Samiec na tylnych odnóżach posiada potężny kolec. Tylne nogi są grubsze niż u samicy. Larwy tego gatunku przeważnie są koloru zielono-żółtego, w późniejszych okresach zrzucania wylinek kolor ten przechodzi w brąz. Płeć można odróżnić już po trzeciej wylince. Jajka są podłużne, koloru kremowego z wzorkami. Mają rozmiary 8 mm na 4 mm.

TERRARIUM:Terrarium powinno byś stosunkowo duże, gdyż owady rosną do dużych rozmiarów. Na dno polecana jest włóknina kokosowa o grubości min. 5 cm, gdyż samica składa jaja do podłoża. W terrarium powinny być kawałki kory i grube gałęzie tak aby straszyki mogły swobodnie 'spacerować' po terrarium. Terrarium poowinno posiadać dobrą wentylację, gdyż pojawienie pleśli mogłoby zaszkodzić owadom...

TEMPERATURA I WILGOTNOŚĆ: Temperatura powinna wahać się od 23 - 28*C. Wilgotność najlepiej gdyby była na poziomie 70 - 80%.

ŻYWIENIE:Najlepiej jest karmić liśćmi jeżyby bądź maliny, lecz owady te nie pogardzą liśćmi dębu, buku, leszczyny oraz innych drzew owocowych. Karmienie np. sałatą bądź liśćmi róży zakupionej w kwiaciarni ni jest polecane, gdyż mogą być pryskane i przez to mogą wystąpić zaburzenia w organizmach naszych owadów.

UWAGI:W jednym terrarium niepoleca się trzymania innych gatunków patyczaków/straszyków wraz ze straszykami nowogwinesjkimi. Może dość do tego, że ten straszyk zacznie podgryzać swoich współlokatorów. Należy także unikać chowu wsobnego, co kilka pokoleń można dokupywać osobniki ze sobą nie spokrewnione.


Opracował na podstawie własnych doświadczeń: Marcin Wrobel (TaJP)
Neocaridina cf. zhangjiajiensis(karłowata) woda słodka.


WyglądNajprawdopodobniej jest to pozbawiona pigmentu odmiana (niealbiotyczna) Neocaridina denticulata. Krewetka ta jest przezroczysta z czarnymi oczami. Jaja są całkowicie białe.

Pochodzenie
Nieznane.

Rozmiar
Samce do 2 cm, samice do 2,5 cm. Samice są masywniejsze.

Warunki wodne
Temp. 20 - 28 st. C, woda od miękkiej do twardej, pH 6,5 - 7.

Urządzenie zbiornika
Jak dla innych krewetek karłowatych - kryjówki, korzenie, pierzaste rośliny, podłoże piaszczyste. Na dno można dać liście buku lub dębu.

Pokarm
Glony, pokarmy sztuczne ze spiruliną. Można raz na jakiś czas podać żywy pokarm (ew. mrożonki) o niewielkich rozmiarach, np. larwy oczlika.

Rozmnażanie
Przeobrażenie niezupełne. Samica nosi ok. 40 jaj przez 3-4 tygodnie. Młode osiągają dojrzałość płciową w wieku 3-6 miesięcy

Akwarium dla tych krewetek nie musi być duże, za minimalne uważa się 12 litrowe. Wyjątkowo pięknie prezentują się na ciemnym podłożu. Ładnie wyglądają nawet przy delikatnym oświetleniu. To dość płochliwa krewetka, lecz nie chowa się. Należy zachować szczególną ostrożność przy odławianiu, gdyż może wyskakiwać z kubeczka czy z fajki. Biała plama na stronie dorsalnej jest bardzo wyraźna przy białej barwie światła. Wyjątkowo delikatny wygląd pięknie komponuje się z mchem jawajskim, ciemnymi korzeniami i liśćmi dębowymi lub bukowymi. Wskazany jest piasek i delikatny wystrój. Przy dużych elementach dekoracyjnych piękno tej krewetki jest mniej zauważalne. Jajka, które nosi samica, są również śnieżnobiałe, co tworzy niesamowity i niepowtarzalny wygląd.
Rośliny doniczkowe. Różanecznik indyjski, Azalia indyjska - Rhododendron simsii




Róanecznik Indyjski, zwany azalią, to należący do rodziny wrzosowatych (Ericaceae) niewielki krzew, pochodzący z Chin i Tajwanu, na bazie którego powstały nasze azalie doniczkowe, które dzięki krzyżowaniu przybrały przepiękne formy i stały się bardzo pożądane, mimo że wymagają troszkę większej uwagi. Azalia to maleńkie krzewy, o wiecznie ciemnozielonych, podłużnie owalnych liściach zachwycają powstającymi na końcach pędów dużymi, licznymi kwiatami, pojawiającymi się zależnie od odmiany, od września aż do maja, kiedy kwitną najpóźniejsze odmiany. Samo kwitnienie nie jest zbyt długie i trwa zazwyczaj około jednego miesiąca. Kwiaty mogą być pojedyncze, jak i pełne o różnych barwach (biel, róż, łososiowa, czerwień, purpura). Możemy także zetknąć się z azaliami o dwubarwnych kwiatach. Wysokość tych krzewów osiąga 25- 50 cm, przy czym najwyższe formy, to azalie prowadzone w formie drzewka (piennej). Azalia to bardzo urokliwa roślina, serdecznie polecana przez większość hodowców.
Uprawa:

Co do wymagań azalii, to potrzebuje ona stanowiska jasnego, osłoniętego przed bezpośrednimi promieniami słonecznymi, z odpowiednią wilgotnością. Azalia najlepiej czują się w temperaturze 15- 18 ºC, dlatego nie należy ich stawiać w pobliżu kaloryfera. Gdy chcemy umieścić azalię w ciepłym pokoju, a dopiero ją zakupiliśmy, musimy najpierw przetrzymać ją kilka dni w chłodniejszym pomieszczeniu, tak, aby nie dostała ona szoku, związanego ze zmianą warunków. Różanecznik od maja do września, powinniśmy wynieść do ogrodu i zadołować w bardziej cieniste miejsce wraz z doniczką. Gdy nie mamy takiego miejsca, możemy to uczynić również na balkonie, wykorzystując do tego np. skrzynkę czy jakiś inny pojemnik. We wrześniu należy ją przenieść w chłodniejsze miejsce (10 ºC), a następnie, po wytworzeniu pąków kwiatowych przenosimy ją do cieplejszego miejsca. Podłoże dla azali winno być, specjalnym podłożem dla tego gatunku, bądź ziemią uniwersalną zmieszaną z torfem wysoce kwaśnym, tak, aby odczyn wynosił pH 4- 5. Przesadzamy, w miarę potrzeby (najczęściej, co dwa lata) a wilgotność podłoża powinna być stale umiarkowana. Podlewamy miękką wodą (deszczówką) a nawożenie wykonujemy od końca kwietnia do końca lipca. Pamiętajmy, aby azalia miała zapewniony dobry drenaż. Dla uzyskania rozgałęzionych krzewów, należy je regularnie przycinać, w zależności od potrzeby, usuwając zbyt długie pędy. Usuwając systematycznie pędy z dolnych partii rośliny, z czasem pozwoli na uzyskanie z azalii formy miniaturowego drzewka. Właściciele tych roślin często formują z nich małe bonsai. Przy pielęgnacji należy również pamiętać o usuwaniu przekwitłych kwiatów. Rozmnażanie tych roślin odbywa się przez sadzonki wierzchołkowe i szczepienie, aczkolwiek jest to bardzo trudne w amatorskich warunkach. Azalia indyjska jest znakomitą dekoracją do chłodniejszych pomieszczeń, niezastąpiona w ogrodach zimowych jak i na tarasach oraz balkonach.
Uwagi:

Azalie doniczkowe są podatne na przędziorka (zbyt ciepłe i suche stanowisko), mszyce, larwy opuchlaków, septoryjną plamistość liści. Gdy zauważymy czernienie liści na naszych azaliach, to najprawdopodobniej oznaka zbyt niskiej temperatury a bladość liści, braku światła lub stosowania twardej wody. Zbyt wysoka temperatura może wpłynąć również na zahamowanie rozwijania się pąków