kaniagostyn *UKS Kania Gostyń

Erwin Rommel.
Jednak Rommel zaczął tworzyć z czasem swój plan. Polegał on mianowicie na tym, że wojska niemieckie na zachodzie miały po prostu przepuścić aliantów w głąb Niemiec. Rommel zaczął zjednywać sobie coraz większą liczbą dowódców poszczególnych jednostek. Był takze pewien, że w razie czego Montgomery wesprze go. Chciał poprzez toprzeżucić wojska na wschód aby zatrzymać Rosjan.

Informacje te zostały zawarte w książce "Mit Rommla" Maurice'a Philipa Remy'ego, cenionego twórcy, producenta i reżysera filmów dokumentalnych na temat nazistowskich Niemiec. Z tego co pamiętam to ten akurat fragment pochodził z rozmów autora z synem Rommla Manfredem.



"Ostatecznie Rommel opracował jednak własny plan: chciał na własną rękę otworzyć przed aliantami linie frontu na zachodzie. Nie czekał przy tym na udany zamach, którego daty nie mógł poznać podczas rozmowy z Hofackerem 9 lipca w La Roche-Guyon, ponieważ jego rozmówca po prostu jeszcze jej nie znał. Rommel podjął decyzję w samotności i miał zamiar zrealizować ją niezależnie od powodzenia zamachu. Poczynił też w tym celu stosowne przygotowania(...)."


Rommel najzwyczajniej w świecie nie wierzył w to, ze Hitler uratuje Niemcy a dla niego najważniejsze było właśnie to aby uratować Niemcy i dlatego obrócił się przeciwko swojemu fuhrerowi.

No tutaj to nie bardzo rozumiem o co Ci dokładnie chodzi. O to, ze Rommel nie wierzył już w Hitlera, w to, ze uratuje on Niemcy czy o to, że był już przeciwko niemu. Już od porazi pod El-Alamain powoli tracił wiarę w Hitlera. W 1943 roku był zdania, ze należy zawrzeć pokój z aliantami na zachodzie aby móc się zająć wschodem. W 1944 był zdania, że jeśli Niemcy powstrzymają inwazję wtedy Amerykanie i Brytyjczycy będę skłonni do podpisania pokoju. Starał się przekonać Hitlera do tych planów, ale ten nie miał zamiaru go słuchać. Gdy w '43 roku Rommel odpoczywał u siebie w domu w Wiener Neustadt zwierzył się swojej żonie, że jego zdaniem Hitler nie jest do końca normalny. Taka opinia była wynikiem rozmowy z fuhrerem kiedy ten powiedział, że alianci zachodni nie będą chcieli teraz zawrzeć pokoju, że on nie chciał wojny z zachodem a zachód ma teraz swoją własną wojnę. Na postawę Rommla w '44 wpłynęły jeszcze dwa inne fakty. Pierwzy to spotkania z członkami spisku, do którego należał także jego szeg sztabu Hans Speidel a takze rozmowa z Blaskowitzem, kiedy ten wyjaśnił Rommlowi dlaczego siedzi w Bordoux, miejscu bez żadnego znaczenia wojskowego, mimo, że podczas walk w Polsce w '39 miał przed sobą tak wspaniałą przyszłość. Chodziło mianowicie o to, że sprzeciwiał się masowym mordom na ludności cywilnej. Rommel wtedy zaczął powoli rozumieć, co się stało z wujem jego żony oraz jak działa reżim. Mimo to nie dopuszczał do siebie myśli, że Hitler może mieć coś z tym wspólnego. Również po zamachu na Hitlera w liście do żony pisał
"Oprócz mojego wypadku, szczególnie wstrząsnął mną zamach na fuhrera. Bogu winniśmy być wdzięczni, że wszystko tak dobrze się skończyło". Pytanie tylko, czy było to prawdziwe zdanie Rommla czy zostało ono wymuszone przez sytuację.



Gdyby zdrowo ocenial sytuacje dobrze by wiedzial kiedy opowiadalo mu sie bajki a kiedy nie.

No właśnie, gdyby zdrowo oceniał sytaucję. Jego największym problemem było to, ze za bardzo ufał we wszystko co mu się mówiło, pod tym względem był trochę jak dziecko. Do tego dochodziło jeszcze jego słabe zdrowie i nadmierna uczuciowość. To zdecydowanie nie była dobra mieszanka dla człowieka dowodzącego tak dużą ilością wojska jak on w Afryce. Na polu walki był genialny, ale poza tym był zwykłym człowiekiem, który nie raz dawał się wodzić za nos, chociaż potrafił też być stanowczym.[/url]

PS. Co do informacji z "Mitu Rommla" to sam byłem mocna zaskoczony, gdy to przeczytałem. Więc jeśli coś nie tak to popraw mnie .