kaniagostyn *UKS Kania Gostyń

The Plastic People Of The Universe rok old. The Plastic People Of The Universe http://bp0.blogger.com/_1FfeEq4IS8I/R6T6m92z4PI/AAAAAAAAAno/tuUu2fxdY0Y/s320/plp1.jpg

z innego forum:

Wszystko zaczęło się wraz z falą rockową, która zalała Amerykę i Europę w drugiej połowie lat 60. Różnymi prywatnymi drogami ściągano z Zachodu płyty takich grup jak: The Beatles, the Doors, Velvet Underground czy Franka Zappy. Na tych wzorcach, podobnie zresztą jak w Polsce, uczono się grać. Dla Hlavsy, który jako trzynastolatek założył swoją pierwszą kapelę, najważniejszy był Lou Reed. Dzięki niemu miał zrozumieć, że w rocku najważniejsza jest nie wirtuozeria, a serce. W 1969 roku członkowie zespołu zyskali status muzyków profesjonalnych. Grupa przyjęła nazwę zaczerpniętą z tytułu piosenki Franka Zappy, inspirując się dodatkowo twórczością Andy Warhola. Kiedy w 1971 roku odmówili zmiany repertuaru i image'u grupy, zaczęli mieć kłopoty z władzami: nie mogli występować na oficjalnych koncertach, a ich muzyka była nieobecna w mediach. Zaczęli wieść żywot "podziemny", gromadziło się wokół nich środowisko przyjaciół, artystów i wielbicieli grupy. Organizowali pierwsze w Czechosłowacji koncerty muzyki psychodelicznej, utrzymane w stylistyce ówczesnego buntu kontrkulturowego. Managerem i ideologiem całego środowiska był wtedy poeta Martin Jiros. Sytuacja zespołu była jednak coraz trudniejsza. Zdarzały się nawet pacyfikacje ich koncertów urządzane przez milicję.

W tym czasie Milan poznał katolickiego filozofa i zaczął rozczytywać się w tekstach tradycji chrześcijańskiej. W 1975 roku przyjął chrzest. W lutym 1976 roku, po jednym z nielegalnych, prywatnych występów, kilku muzyków z grupy zostało zatrzymanych i skazanych na karę więzienia. Milicja przygotowała pokazowy proces "długowłosych chuliganów". Okazało się to przełomowym wydarzeniem w dziejach czechosłowackiej opozycji. Bowiem na znak solidarności z uwięzionymi muzykami, w grudniu 1976 r. zaczęto zbierać podpisy pod deklaracją znaną jako Karta 77. Był to ważny impuls dla czeskich dysydentów, którzy od czasu praskiej wiosny w 1968 r. działali w rozproszeniu. Kartę podpisało jeszcze tego samego roku 240 osób, a przez kolejne lata władzy komunistycznej liczba sygnotariuszy wzrosła do 1400. Byli wśród nich intelektualiści i naukowcy, ludzie kultury, dawni politycy, prawnicy i wszyscy, którzy pragnęli przeciwstawić się poczynaniom władzy, co też wielu przypłaciło szykanami, więzieniami, czy przymusową emigracją. Warto przytoczyć fragment tego historycznego dokumentu: Karta 77 jest wolnym, nieformalnym i otwartym stowarzyszeniem ludzi o różnych przekonaniach, różnej wierze i różnych zawodach, których łączy pragnienie indywidualnej i wspólnej obrony respektowania praw obywatelskich i ludzkich w naszym kraju oraz w świecie (...) . Karta 77 wyrasta na gruncie solidarności i przyjaźni ludzi, którzy troszczą się o los ideałów, z którymi złączyli oraz łączą swe życie i pracę. Gdy w wyniku presji społecznej złagodzono wyroki (Milan został wypuszczony jeszcze przed procesem).


Nadal jednak obowiązywał zakaz koncertowania i emisji muzyki Plastic People, mimo, że udało im się wydać dwie płyty na Zachodzie. W latach 80. Muzyków nieustannie szykanowano, niektórzy z nich wyemigrowali. Hlavsa wielokrotnie przesłuchiwany i bity, raz nawet nieświadomie podpisał zeznania obciążające jego przyjaciela. To wszystko doprowadziło do rozpadu grupy. Sytuacja zmieniła się dopiero wraz z upadkiem władzy komunistycznej.

Kapela poza kontrowersyjnym jak na owe czasy wyglądem i tekstami cechowała również nietypowa aranżacja sceny na czas występów. W czasie jednego z koncertów wywiesili na sznurkach dziesiątki wędzonych śledzi. Często zaczynali występy utworem” Podwieczorek”, który składał się na zwykły posiłek na scenie, przerywany krótkim motywem instrumentalnym.

Zespół nagrał w sumie 8 płyt, instrumentację do noweli „Jak będzie po śmierci” Ladislava Klimy i udźwiękowili „Pasje wielkanocne”.

W ramach represji domy w których występował zespół, były niszczone, dom nieopodal Czeskiej Lipy spalono trzy tygodnie po ich występie, a dom w Rychnowie po przejęciu przez państwo, jeszcze przed całkowitą wyprowadzką mieszkańców został wysadzony w powietrze. Zarówno Milana Hlavsa jak i innych członków zespołu, wielokrotnie przesłuchiwano i bito. Do wyjazdu z Czechosłowacji zmuszono jednego z muzyków- Vratislava Brabenca Na skutek represji zespół ostatecznie zaprzestał działalności w 1986 r.

Członkowie zespołu, wtedy jako grupa Pulnoc, mogli spełnić swoje marzenie i zagrać wspólnie z Lou Reedem, i to trzykrotnie, m.in. w Białym Domu przed prezydentami Czech i USA. W 1997 roku nastąpiła na krótko reaktywacja PPU, jednak muzycy nie mogli się zgodzić co do nowego repertuaru - Hlavsa pragnął iść w stronę techno. W listopadzie 1999 roku zespół gościł również w Polsce. Rok później Hlavsa nagle zachorował. Zmarł 5 stycznia 2001 roku. (Jakub Żmidziński, Ruah) http://bp1.blogger.com/_1FfeEq4IS8I/R6T7HN2z4TI/AAAAAAAAAoI/bjJHomKbkq0/s320/cze7.jpg

Prezentowane nagrania to składanka nagrań koncertowych. Najstarsze jest z 29.6.1972 r, najmłodsze z 7 lutego 1976.
Download: Rapidshare, Hotfile, Megaupload, Przeklej i Inne http://sharebee.com/ef42e0ca pass: savagesaints Download bez limitów